Wet versterking rechtsbescherming in de jeugdbescherming
Reactie
| Naam | N.v.t. (Dr. E. van der Linden) |
|---|---|
| Plaats | Oud-Beijerland |
| Datum | 8 januari 2025 |
Vraag1
1. Wat vindt u van dit wetsvoorstel?2. In hoeverre draagt het wetsvoorstel bij aan verbetering van de rechtsbescherming op de volgende gebieden:
o Het voorkomen van een machtiging tot uithuisplaatsing;
o Het bevorderen van terugplaatsing na uithuisplaatsing;
o Toezicht en rechtsbescherming bij kinderen die niet thuis opgroeien;
o Het versterken van de procedurele rechtvaardigheid.
M.b.t. Ad 1:
Ik heb ondervonden hoe cruciaal adequaat feitenonderzoek is in dit soort gevallen. Mijn ex kreeg een relatie met een nieuwe partner die mijn kinderen mishandelde waardoor met name mijn dochter zwaar getraumatiseerd gedrag vertoonde. Om hem te beschermen heeft ze mij de schuld gegeven van deze mishandeling toen er onderzoek werd gedaan op basis van mijn melding. Puur op onderbuikgevoelens hebben 2 Veilig Thuis (VT) medewerkers dit geloofwaardig geacht en mij als kindermishandelaar betiteld in hun onderzoeksrapport. Toen alle partijen (dus ook mijn ex) inmiddels hadden toegegeven dat dit gelogen was en de nieuwe partner de kinderen had mishandeld, wilde VT dit niet recht zetten maar onder het tapijt vegen waardoor ik 4 jaar heb moeten strijden voordat het is rechtgezet. Het ging zelfs zover dat ik soms met mijn dochter naar Family Supporters ging waar mijn dochter therapie kreeg omdat ze was mishandeld door deze echte dader en dat ik dan tegelijkertijd daar therapie moest volgen omdat ik over deze mishandeling zou hebben gelogen. Dit soort extreem onrecht wordt alleen voorkomen als medewerkers verplicht worden feitenonderzoek te doen en hier ook adequaat toe zijn opgeleid. Bovendien zouden er dan ook sancties moeten staan als dit niet gebeurt. Omdat dit ook nu weer niet het geval is, gaat er dus niets veranderen en blijft de beerput van onrecht die mensen in dergelijke situaties meemaken alleen maar groeien. Onbegrijpelijk dat dit niet wordt ingezien en in wetgeving adequaat wordt verankerd.
M.b.t. Ad 2:
Zoals hierboven al beschreven, gaat dit niet helpen. In mijn geval heeft het 4 jaar geduurd voordat alles was rechtgezet waardoor ik al die tijd door alle vervolgpartijen niet geloofd. Het rapport van VT sprak immers boekdelen. En dan heb ik het geluk dat ik hoogopgeleid ben, de kunde en energie had om me tegen alle tegenwerking van VT in net zo lang te blijven verweren totdat men geen andere kant meer op kon dan dingen recht te zetten. Ook kinderrechters doen in de praktijk nauwelijks eigen onderzoek en zijn dus logischerwijs geneigd mee te gaan met de objectieve partij (Onderzoeksrapport VT). Zo begint het dus regelmatig met de onderbuikgevoelens van een paar inadequate VT medewerkers en eindigt het in het slechtste geval met een volledig onterechte uithuisplaatsing. Gelukkig heeft het bij mij nooit zover kunnen komen maar ik heb desondanks alle systeemfouten die hier wel bij anderen toe leiden aan den lijve mogen ervaren.