Help ons wetten en regels te verbeteren die mensen ernstig in de knel brengen

Reactie

Naam E Vermeulen
Plaats Zeist
Datum 11 februari 2022

Vraag1

Welk voorbeeld wilt u doorgeven?

Wanneer je als student langdurig ziek word is er geen financieel vangnet. Ik zat in de afsluitende fase van mijn masterstudie waarbij ik 40+ uur onbetaald stage liep. Nadat ik corona opliep bleek ik helaas een van de mensen te zijn die longcovid ontwikkelde. Omdat mijn stage niet als werkuren tellen voor het uwv; is mijn ziektewet alleen gebaseerd op mijn bijbaan van 2 uur per week. Alle hulp (zowel financieel als qua reïntegratie) is enkel op deze 2 uur gebaseerd; en zodra ik die weer kan werken mag ik de andere 38uur zelf uitzoeken. Inmiddels heb ik geen recht meer op studiefinanciering, en daardoor kom ik ook niet in aanmerking voor de vangnetten van de universiteit (ik heb reeds mijn bachelor, dus een afsluitend diploma en dit geld alleen in de studiefinancieringsfase). Dit alles omdat mijn onbetaalde stage en studie niet als “werkuren” gezien worden. Als ik mijn stufie ooit nog kan afronden, moet ik dit zelf bekostigen. Als ik aanspraak wilde maken op bijstand, mocht ik mijn vriend niet meer dan 3 dagen per week zien, en vanwege ziekte zou dit extra gecontroleerd worden. Het maakte hierin niet uit dat ik zonder zijn hulp (boodschappen doen, koken etc) niet voor mijzelf kan zorgen. Ik werd geacht dan 7 dagen per week op mijn studentenkamertje van 15 m2 door te brengen. Ik heb moeten kiezen om noodgedwongen bij hem in te trekken (ookal wilde we dit nog niet) en financieel van hem afhankelijk te zijn.

Ik heb geen idee hoe ik zelfstandig zal moeten gaan reintegreren en of ik ooit weer financieel onafhankelijk kan zijn. Alle regelingen en uitkeringen kijken namelijk naar het aantal uren wat je werkte… en als student kan je naast je studie, scriptie onderzoek en 40+ uur stage niet ook nog genoeg uren werken om van een ziektewet uitkering rond te komen… ik had nu moeten beginnen aan mn PhD, maar in plaats daarvan hoop ik dat ik ooit uberhaupt weer op eigen benen kan staan en indien nodig zelfstandig kan rondkomen.

Vraag2

Heeft u hierover eerder contact gehad en zo ja met welke organisatie?
De Gemeente Zeist (sociaal raadslieden), C-support, Universiteit Utrecht. Alle drie konden niks betekenen. Overal hoorde ik dat er heus wel iets moest zijn, maar dit was er niet.

Vraag3

Weet u over welke wet of regel uw voorbeeld gaat?
De eisen voor een ziektewet uitkering/bijstands uitkering/wajong uitkering (val ik ook buiten).

Vraag4

Weet u over welk artikel van de wet of regel uw voorbeeld gaat?
Nee

Vraag5

Waarom geeft u dit voorbeeld door? Wat is het probleem dat u ziet?
Dit is een grootschalig probleem onder jongeren die nog niet lang/uberhaupt niet zijn toegetreden op de arbeidsmarkt. Alle regels voor jongeren zijn leeftijdsgebonden, en de rest arbeidsverleden gebonden. Wanneer je zoals ik, de 30jaar passeert aan het einde van een studie val je tussen wal en schip. Uberhaupt is er geen goed sociaal vangnet voor studenten bij chronische/langdurige ziekte, maar zeker met oog op de pandemie lijkt dit mij een zeer kwalijke zaak.

Vraag6

Voor wie zorgt uw voorbeeld voor problemen?
De regelgeving omtrent uitkeringen (UWV)

Vraag7

Hoe denkt u dat we dit probleem kunnen verbeteren? Als u concrete suggesties hebt voor het verbeteren van de wet of regel dan kunt u dat hier ook doorgeven.
Zorg voor een beter vangnet. Ga niet alleen uit van “betaalde” werkuren, maar laat studie/stage uren hierin ook meetellen. Een studie/stage is immers vaak een ruimere belasting qua uren dan fulltime werken..