Help ons wetten en regels te verbeteren die mensen ernstig in de knel brengen
Reactie
| Naam | Anoniem |
|---|---|
| Plaats | Leiden |
| Datum | 7 maart 2022 |
Vraag1
Welk voorbeeld wilt u doorgeven?
Dat de eigen bijdrage van de Wet Langdurige Zorg inkomensafhankelijk is, is in strijd met het VN-verdrag Handicap. Het belemmert mensen met een levensbrede en levenslange beperking in het maken van hun persoonlijke levenskeuzes. De kostendelersnorm maakt het maken van deze keuzes nog moeilijker. Zij kunnen daardoor niet trouwen omdat ze al hele hoge zorgkosten hebben en daarmee (financieel) gestraft worden voor het hebben van een beperking en of ziekte. Al deze dingen zorgen ervoor dat mensen met een beperking een onstabiele financiële bestaanszekerheid hebben. Hierbij volgt een uitleg: ? Inkomensafhankelijke Eigen bijdrage in de WLZ voor de groep levenslang en levensbreed die de eigen zorg organiseert. De eigen bijdrage wordt geheven over het gezinsinkomen en is zoals gezegd inkomensafhankelijk (vermogen wordt ook meegeteld). Daardoor ontneemt het mensen perspectief op inkomensverbetering en belemmert het in persoonlijke levenskeuzes (trouwen) of dwingt het tot ongewenste keuzes (echtscheiding). Dit is discriminerend ten opzichte van mensen die geen zorg en ondersteuning nodig hebben, maar ook binnen de eigen groep zijn er discriminerende verschillen. Mensen die 24 uurszorg nodig hebben en deze afnemen via FokusWonen vallen niet onder de WLZ, want FokusWonen heeft een aparte aanspraak, en betalen dus geen eigen bijdrage. Mensen die levenslang en levensbreed een beperking hebben en ondersteuning nodig hebben kunnen ook onder de WMO en de ZVW vallen en betalen dan geen inkomensafhankelijke eigen bijdrage, maar alleen een abonnementstarief van max €19,00. (Er is recent een uitvraag gedaan bij ervaringsdeskundigen door het ministerie van VWS, het eindverslag is opvraagbaar).
? De Zorgkosten voor mensen met een levenslang en levensbrede beperking zijn structureel hoger dan voor mensen zonder beperking. Sowieso is het eigen risico elk jaar op, maar daarnaast zijn er structureel hoge kosten aan eigen bijdragen voor voorzieningen en hulpmiddelen en geneesmiddelen. Te denken valt aan eigen bijdragen voor hoorapparaten, voor een CI, voor orthopedische schoenen etc. De tegemoetkomingen zijn bij de reorganisatie van de zorg grotendeels vervallen. (zie onderzoek naar de inkomenseffecten van het afschaffen van de WTCG etc. Nibud uit 2013 ).
? De Kostendelersnorm werkt voor deze groep, die vaak geen of moeilijk een baan kan vinden, hoge (ziekte)kosten heeft, extra moeilijk aan een woning kan komen, extra onrechtvaardig uit.
Vraag2
Heeft u hierover eerder contact gehad en zo ja met welke organisatie?Ja met het ministerie van VWS en de Nationale Ombudsman
Vraag3
Weet u over welke wet of regel uw voorbeeld gaat?Het VN-verdrag Handicap
Vraag4
Weet u over welk artikel van de wet of regel uw voorbeeld gaat?Het General Comment 6 met betrekking tot. discriminatie wijst expliciet op het discriminerende karakter van extra kosten die gerelateerd zijn aan de handicap.
Vraag5
Waarom geeft u dit voorbeeld door? Wat is het probleem dat u ziet?Ik heb zelf te maken met de tegenstrijdigheid van de wetten op alle levensterreinen. De wetten zijn voor mensen met een levenslange en levensbrede beperking en of chronische ziekte niet goed op elkaar aangesloten.
Vraag6
Voor wie zorgt uw voorbeeld voor problemen?Een derde van de mensen die in de Wet Langdurige Zorg zitten, zij hebben een levenslange en levensbrede beperking en zij hebben geen stabiel inkomen op kunnen bouwen.
Vraag7
Hoe denkt u dat we dit probleem kunnen verbeteren? Als u concrete suggesties hebt voor het verbeteren van de wet of regel dan kunt u dat hier ook doorgeven.Mensen met een levenslange en levensbrede beperking zouden een status aparte moeten krijgen. Zodat data inzichtelijk worden, bureaucratie verminderd wordt en de wet- en regelgeving beter passend gemaakt kan worden op de positie van mensen met een levenslang en levensbrede beperking.