Help ons wetten en regels te verbeteren die mensen ernstig in de knel brengen

Reactie

Naam Anoniem
Plaats Alkmaar
Datum 25 februari 2022

Vraag1

Welk voorbeeld wilt u doorgeven?

Ouders en kind komen in de knel door nietpassend onderwijs. Alsof dat niet erg genoeg is, wordt er druk gezet op ouders als het onderwijs/school niet lukt. Ouders worden bijna niet betrokken bij de aanpak en wat wel werkt voor hun kind. en als het niet blijkt de werken zijn de ouders en kind de oorzaak van het probleem. dit ervaar ik zelf, met een zoon van 11, autisme hoog iq. Er wordt niet met ouders samengewerkt maar tegengewerkt, alsof de ouder zelf het probleem is.

Vraag2

Heeft u hierover eerder contact gehad en zo ja met welke organisatie?
ja, onderwijsinspectie, onderwijsconsulent van het Ministerie

Vraag3

Weet u over welke wet of regel uw voorbeeld gaat?
leerplichtwet

Vraag4

Weet u over welk artikel van de wet of regel uw voorbeeld gaat?
leerplichtwet
MAS

Vraag5

Waarom geeft u dit voorbeeld door? Wat is het probleem dat u ziet?
Het probleem dat ik zie is dat er vanuit wantrouwen naar ouders gewerkt/gekeken wordt zowel in het onderwijs als bij de hulpverlening. Als u bv leest op de website van Ingrado (leerplichtambtenaren) staat er dat er gewerkt wordt vanuit de MAS (methodische aanpak thuiszitters). Hierbij gaat het om kinderen en jongeren die zgn ongeoorloofd thuiszitten: hierbij kun je denken aan kinderen die spijbelen, die geen zin hebben, waarbij er geen controle is van ouders op de schoolgang, ouders die hun kinderen niet aankunnen. De grote groep die hierbij over 1 kam wordt geschoren zijn de 15.000 thuiszitters die wegens autisme, hoogbegaafdheid, depressie, schooltrauma etc niet naar school kunnen omdat leraren en directie niet flexibel willen zijn voor wat betreft aanpassingen voor deze kinderen. Echter worden de ouders en deze kinderen behandeld alsof zij zelf de oorzaak zijn van het thuiszitten. Met zelfs straf tot gevolg wegens het niet na komen van de leerplicht. Er wordt niet genuanceerd gekeken en er wordt ten onrechte vanuit gegaan dat de ouder de ontwikkeling van het kind tegenhoudt, terwijl het kind juist beschadigd wordt door schoolgang. Dit lijkt onbespreekbaar. Op deze mentaliteit/gedachtengang wordt veel beleid geschreven. Zie hiervoor ook bv bij samenwerkingsverbanden van scholen dat er zgn HIT-teams worden samengesteld (interventieteams) alsof het probleem zou bestaan uit: ik krijg mijn kind niet naar school. Het hit-team komt dan je kind thuis ophalen. Dit is een tunnelvisie van het hele onderwijssysteem (leerplichtambtenaren, Samenwerkingsverbanden, school). Als ouder moet je bewijzen dat je je kind niet onrechtmatig thuishoudt. Dit gaat zelfs tot veiligthuismeldingen aan toe, welke ook beschreven zijn in de MAS (zie site Ingrado). Hier is het beleid op geschreven. Er wordt door scholen gewerkt vanuit de angst voor de leerplicht, waardoor er schadelijke druk wordt gelegd op de ouders en kind. Hierdoor zitten heel wat ouders en kinderen in de knel.

Vraag6

Voor wie zorgt uw voorbeeld voor problemen?
Voor de ouders en kinderen van thuiszitters of deels thuiszitter, waarbij het onderwijs knelt en niet past, maar waarbij de leerplicht wordt gehandhaaft met drang en dwang: veiligthuismeldingen zoals wordt geadviseerd in de MAS-aanpak op de website van Ingrado.

Vraag7

Hoe denkt u dat we dit probleem kunnen verbeteren? Als u concrete suggesties hebt voor het verbeteren van de wet of regel dan kunt u dat hier ook doorgeven.
Het heeft te maken met en mentaliteitsverandering. Niet vanuit wantrouwen naar ouders, maar ouders meenemen als expert van hun kind. De leerplichtwet is er niet voor kinderen, maar het valt onder het strafrecht.
Dus het herzien van de leerplichtwet
Het begint bij het schrijven van het beleid. Het beleid schrijf je vanuit vertrouwen en niet vanuit wantrouwen
Op de site van Ingrado gaan ze ervan uit "iedere jongere heeft recht op ontwikkeling", MAS, "een gezamenlijk plan voor ieder kind", echter worden de ouders niet betrokken bij dat gezamenlijke plan en de aanname dat de ouder het recht op ontwikkeling zou stagneren. Het is een plan in het kader van dwang en drang,
vanuit de aanname dat het recht op ontwikkeling tegengehouden wordt door de ouders, terwijl het onderwijs niet aansluit en ouders niet serieus worden genomen. Zolang op deze manier beleid wordt geschreven vanuit verkeerde uitgangspunten zal er naar gehandeld worden.
Het beleid moet herschreven worden. De MAS afschaffen.

Bijlage