Help ons wetten en regels te verbeteren die mensen ernstig in de knel brengen

Reactie

Vraag1

Thuiszitters vallen tussen wal en schip omdat onderwijs en zorg uit verschillende potjes bekostigd worden en partijen die verantwoordelijk zijn voor het toekennen van geld naar de ander wijzen om de verantwoordelijkheid op zich te nemen. Onderwijs vindt de thuiszitter een zorgprobleem (docenten hebben onvoldoende kennis en vaardigheden om jongeren met leer- en gedragsproblemen te begeleiden), zorg vind de thuiszitter een onderwijsprobleem. Ze zijn leerplichtig en zolang er geen beroep is gedaan op ontheffing, blijft naar het idee van de zorg (lees gemeenten die verantwoordelijk zijn voor jeugdzorg) het onderwijs primair verantwoordelijk.

Vraag2

Ja met de gemeente Krimpen a/d IJssel, Gedragswerk, samenwerkingsverband Koers-VO

Vraag3

Wet passend onderwijs, Wet gelijke behandeling

Vraag5

Het eerste probleem is dat ons huidige onderwijssysteem niet passend te maken is voor een grote groep leerlingen door onvoldoende kennis en vaardigheden op gebied van het stimuleren van persoonlijke groei, leer- en gedragsproblemen bij onderwijsgevend personeel.
Het tweede probleem is dat niemand zich (financieel) verantwoordelijk lijkt te voelen voor de grote en toenemende groep leerlingen die uitvalt uit het onderwijs. Bij deze groep (en eigenlijk denk ik dat het voor alle leerlingen geldt) zijn zorg en onderwijs niet uit elkaar te halen, ze vallen samen.

Veel thuiszitters hebben door hun negatieve schoolervaringen (school) trauma/ blokkades opgelopen waardoor ze alle (zelf)vertrouwen / doorzettingsvermogen/ motivatie hebben opgegeven. Met behulp van begeleiding gericht op het versterken van relatie en competentie kunnen executieve functies die nodig zijn om zelfredzaam te worden op school of in het leven weer geactiveerd worden (autonomie). Met name het werken aan de relatie staat in het begin centraal. Echt contact maken, aansluiten bij of ontdekken van persoonlijke interesses en vaardigheden. Het werken aan schoolse vakken is bij deze groep niet een doel op zich, maar een middel om ze succeservaringen op te laten doen, positieve feedback te kunnen geven en ze sterker te maken, zodat ze (zelf)vertrouwen en doorzettingsvermogen ontwikkelen. Daarnaast is het belangrijk om persoonlijke aandacht te hebben voor copingstrategieën van de leerlingen. Deze aan de hand van situaties met elkaar te bespreken zodat ze steeds beter leren om gaan met verschillende situaties en ze langzaam weer een groter gevoel van controle gaan ontwikkelen. De houding kan dan veranderen van passie/ slachtoffer naar actief en probleemoplossend.

Vraag6

Vooral voor de leerlingen die thuiszitten en hun gezinnen.

Vraag7

- curricula binnen lerarenopleidingen (VO) uitbreiden met verplichte onderdelen over stimuleren van persoonlijke groei, leer- en gedragsproblemen, niet alleen richten op vakkennis en didactiek. Dat is niet meer van deze tijd.
- aparte opleiding voor dyslexiecoaches, of een landelijke standaard voor dyslexiecoaches in het VO ontwikkelen. Dit is de grootste groep in het Vo, maar het thema dyslexie zit vaak niet of soms enkele uren in de lerarenopleiding. Zij kunnen binnen de school dienen als vraagbaak en bijdragen aan vergroten van kennis en vaardigheden binnen hun team.
- Een aparte pot geld die voor thuiszitters beschikbaar wordt gesteld vanuit de overheid en die door de gemeente binnen de PGB-structuur toegekend kan worden zonder dat er sprake hoeft te zijn van ontheffing
- Of andersom een pot geld die voor thuiszitters beschikbaar wordt gesteld en die door het samenwerkingsverband kan worden toegekend zonder dat daar perse een school van inschrijving voor nodig is. Op dit manier bied je ruimte aan vernieuwede initiatieven en samenwerking die buiten de reguliere structuren zoals onderwijs en jeugdzorg ontstaan en die wel passend zijn voor deze doelgroep. Alleen waar tot nu toe geen financiering voor beschikbaar is.