Wet stelsel kredietregistratie

Reactie

Vraag2

Duur van de registratieperiode

Op dit moment worden kredietgegevens vijf jaar na afloop van het contract verwijderd. Gegevens over betalingsachterstanden op lopende contracten worden vijf jaar na de registratie van betalingsherstel verwijderd. Het wetsvoorstel verandert de registratieperiode van 5 naar 3 jaar. De termijn van drie jaar is volgens de wetgever gebaseerd op een afweging van twee belangen, namelijk (1) de mogelijkheid om inzicht te krijgen in de financiële positie van een consument en (2) ervoor zorgen dat een consument niet onnodig lang geregistreerd staat, omdat dit in de praktijk kan leiden tot onredelijke belemmeringen bij het verkrijgen van nieuwe financiering. De AFM erkent de afweging tussen enerzijds het belang om overkreditering te voorkomen door een adequate registratietermijn te hanteren en anderzijds het consumentenbelang om niet onnodig lang geregistreerd staan en de daarmee verbonden privacy issues.

Wij vinden echter dat de voorgestelde wijziging onvoldoende is onderbouwd om van 5 jaar naar 3 jaar over te stappen. Wij missen een kwantitatieve onderbouwing waarbij de toegevoegde waarde van een registratie na 3 jaar ten opzichte van 5 jaar wordt afgezet tegen het overigens gerechtvaardigde belang van de klant om de registratie niet langer dan noodzakelijk te laten voortduren. In deze lijn vragen wij ons af of de wijziging daarmee op dit moment wel gerechtvaardigd is.

Naar onze mening is een verdiepend onderzoek naar de voorspellende waarden van een herstelregistratie in relatie tot een mogelijke terugval in de financiële situatie op zijn plaats, voordat de registratietermijnen worden aangepast.

Vraag3

Hogere beschermingsstandaard voor consumenten

Wij verwelkomen de wijzigingen die het BKR een wettelijke status en kader geven. Dit biedt wettelijke duidelijkheid dat het beheren van het stelsel van kredietregistratie in Nederland zoals bedoeld in de Wet op het financieel toezicht een wettelijke taak is en is belegd bij het BKR. Dit biedt wettelijke garanties voor de huidige praktijk van kredietregistratie en waarborgt het recht op bescherming van persoonsgegevens. Dit draagt in het algemeen bij aan een hogere standaard van consumentenbescherming. De AFM wijst daarbij wel op de volgende punten van aandacht.

Drempelbedrag voor registratie

Uit de toelichting blijkt het voornemen om aan te sluiten bij de huidige drempelbedragen. Zo moet een kredietaanbieder het stelsel van kredietregistratie raadplegen voordat deze een kredietovereenkomst van meer dan €250 aangaat met een consument. Daarnaast geldt de ondergrens van €250,- per overeenkomst voor het registreren van nieuwe kredietovereenkomsten. De AFM constateert dat het kredietlandschap zich ontwikkelt en er steeds meer proposities komen waarbij op regelmatige basis krediet wordt verstrekt onder deze grensbedragen, bijvoorbeeld voor uitgestelde betalingen bij (online)aankopen. Hierdoor blijven financiële verplichtingen uit het zicht en kan er ongewenste schuldenstapeling ontstaan doordat er meerdere kleine kredietovereenkomsten naast elkaar kunnen worden afgesloten zonder dat deze worden geregistreerd.

De AFM stelt daarom voor om ofwel deze drempelbedragen naar beneden bij te stellen, dan wel deze van toepassing te verklaren op het totaal aan overeenkomsten per klant (bij de betreffende aanbieder).
Dit is volgens de AFM van belang om ook naar de toekomst toe te borgen dat het krediet past bij de situatie van de klant, zodat deze niet te veel leent en in financiële problemen terechtkomt.

Registratie

Conform eerdere wetgevingswens, blijft de AFM van mening dat studieleningen van DUO via BKR geregistreerd zouden moeten zijn omdat verifieerbaarheid van deze leningen niet mogelijk is indien de consument geen toestemming geeft tot inzage bij DUO.

Bijlage