Wetsvoorstel voor het creëren van grondslagen tbv kwaliteitsregistraties LADIS en LTR

Reactie

Naam Verbeelding van Kracht (Social worker, ervaringsdeskundig coach, eigenaar J Zwaal)
Plaats Arnhem
Datum 20 augustus 2019

Vraag1

We vragen u te reageren op het gehele concept wetsvoorstel, dan wel gericht op het onderdeel LADIS of het onderdeel LTR. Zijn er nog punten die naar uw oordeel aandacht behoeven en zo ja, waarom?
Ik heb al 38 jaar ervaring en te maken met met geestelijke zorg. In mijn familie en met mijzelf. Vanaf 1997 ben ik hulpverlener geworden, vanaf 2014 ervaringsdeskundige. Na al die opgetelde levensuren heb ik een conclusie: zorg bieden doe je van mens tot mens. En de interactie tussen mensen verloopt via ziel>hart>hoofd>handen en vice versa. Hoe meer menselijkheid, hoe meer houvast voor de ander.

Iets meten gaat niet voorbij handen>hoofd. Dus je mist de helft.

Goede zorg levert iemand als deze schakels congruent zijn en met bezieling werkt. Dat geeft passie. Die energie is voelbaar. Dáár kan iemand van opknappen, ook via van methodische interventies.

Iemand wordt ziek vanwege sociale en of lichamelijke interacties die terug kunnen gaan tot de vroege jeugd en zelfs al ervoor. Met menselijke nabijheid presentie, luisteren, hoop en perspectief bieden, gericht op verlangen, wensen, aandacht voor problemen, kan het lukken dat iemand weer eigen kracht om te herstellen vindt, dat het lukt om het eigen lot weer in handen te nemen, los te komen van trauma en verslaving.

In iemands leven gebeuren ontelbare dingen. En behandeling is een factor die ook invloed heeft naast ontelbare andere factoren. Wat precies de doorslag geeft rondom resultaat? Dat zullen we nooit weten. Dus: wat de ziel raakt is niet te meten. Dat is de kern van mijn betoog.

Daarom: maak gebruik van evaluaties Zodat men onderling kan bepalen hoe zinvol het contact was. En laat de rest. Dat is niet aan zorgverzekeraars of ICT bedrijven.
Kan je meten hoe goed een roman is van Harry Mulisch? Dat deze 1.2 keer beter is dan die van Joost Zwagerman? Dat is een illusie.

Tot slot: in 1998 kreeg ik na 9 maanden wachten 4 maanden dagbehandeling. Daarvan was 2 uur effectief en zinvol en die interventie van een systeem therapeut die ervaar ik nog steeds. Hoe zou dat ooit meetbaar gemaakt kunnen worden?
Hij was de eerste die me houvast bood en me voor vol aan zag. De rest was onzin. Alle 25 jaar GGZ ondersteuning ten spijt. Neemt u dat mee graag. Met de suggestie dat zulke goeie interventies niet meetbaar zijn.

Ja, ik heb trauma en nee ik ben niet handelingsonbekwaam.

Iemand met trauma heelt van liefde. Iemand verliest verslaving bij het herwinnen van sociale verbinding.

Met vriendelijke groet