Lachgasbesluit

Reactie

Vraag1

Als fervent thuiskok en (enkel voor dat doel) bezitter van een professionele slagroomspuitbus, wil ik een vraagteken plaatsen bij een van de criteria die gelden voor de detailhandel (p. 7 van de concept-NvT). Dit is het criterium dat ampullen niet afzonderlijk verkocht mogen worden, "maar alleen bij een gezond boodschappen patroon, dat wil zeggen in aanvulling op producten die logischerwijs bij de bereiding van voedsel horen". Wanneer ik een espuma of een room maak, dan koop ik bij de gespecialiseerde kookwinkel enkel de ampullen (tenzij ik nog iets anders nodig heb natuurlijk, maar dat is meestal niet het geval). De overige producten, zoals ongeklopte slagroom, haal ik bij de supermarkt. In de regel koop ik dus niets in aanvulling op de ampullen. Bij de inwerkingtreding van dit besluit wil ik niet opeens geconfronteerd worden met het verplicht bij-kopen van allerhande overige culinaire prullaria, enkel om slagroom te kunnen kloppen. Dat ik vanwege het bezitsmaximum van 10 ampullen vaker naar de kookwinkel zal moeten begrijp ik vanwege de maatschappelijke problematiek omtrent het recreatief gebruik van lachgas als roesmiddel, maar dat ik daar elke keer iets bij zal moeten kopen vind ik niet te verkroppen. De overige drie voorwaarden die aan detailhandel zullen worden gesteld lijken me bovendien voldoende om niet-gastronomische toepassing uit te sluiten.