Wet aanpak meervoudige problematiek sociaal domein

Reactie

Naam Gemeente Vlissingen (MSc A.J.J. van der Reest)
Plaats Vlissingen
Datum 13 mei 2020

Vraag1

Bij de totstandbrenging van dit conceptwetsvoorstel is gezocht naar een balans tussen enerzijds de voorgestelde gemeentelijke taken en daarvoor noodzakelijke gegevensverwerking bij meervoudige en ernstige problematiek en voor de meldpunten niet acute zorg en anderzijds de waarborgen voor de burger ter bescherming van zijn privacy. Wij zijn in het bijzonder benieuwd naar uw opvatting over de verwachte effecten van de nu voorgestelde regeling.
Dit wetsvoorstel past bij de koers van gemeente Vlissingen richting een integrale aanpak voor complexe/meervoudige casuïstiek. Het voorziet in een juridische basis voor de gegevensuitwisseling in het sociaal domein en in een verplichting voor gemeenten om een meldpunt in te richten voor zorgsignalen van inwoners. Verheldering van de rol en verantwoordelijkheid van de gemeente kan helpen bij het realiseren van een integrale samenwerking rondom gezinssystemen met meervoudige problematiek.
Voorkómen moet worden dat versnippering ontstaat door diverse meldpunten met ieder een net iets andere invalshoek. Het in te richten meldpunt beschreven in dit wetsvoorstel overlapt bijvoorbeeld nogal met het meldpunt beschreven in de Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg (Wvggz). Het inrichten van nieuwe meldpunten zonder samenvoeging met of opheffing van bestaande meldpunten draagt volgens ons juist niet bij aan een integrale aanpak. Inwoners zien dan door de bomen het bos niet meer. Meer partijen, meer meldpunten, zorgen voor meer benodigde afstemming, registratie en administratieve last.
Het zou daarom helpend zijn als vermeld wordt dat een meldpunt een instrument is en dat andere meldpunten daarin op kunnen gaan.

Vraag2

Wat vindt u van het voorstel en de toelichting daarop?
• De aanpak van de meervoudige problematiek in het sociaal domein is een buitengewoon complex ‘dossier’. En dan niet alleen de meer technisch juridische aspecten, maar ook de meer praktische aspecten, zoals die van het ‘vertrouwen in elkaar’, het ‘kunnen beschikken over de juiste gegevens’, het ‘als gemeente kunnen uitvoeren van de rol van regisseur voor een meer preventieve domein overstijgende aanpak’ en niet onbelangrijk ook ‘het op veilige wijze kunnen delen van gegevens’.
• Het wetsvoorstel is bedoeld om gemeenten meer grip te geven op een onderdeel waarop we die momenteel niet hebben. Het geeft gemeenten een grondslag om professionals te vragen bij te dragen aan werkplannen die gemaakt moeten worden voor gezinssystemen. De belangen in dezen kunnen alleen door gemeenten bij elkaar worden gebracht, want het doel van het wetsvoorstel is álle inwoners dienen. Er is behoefte aan de mogelijkheid om verschillende partijen bij elkaar te kunnen brengen.
• Gemeente Vlissingen is een Artikel 12-gemeente t.a.v. het sociaal domein. Duidelijk is dat de gemeenten er een taak bij krijgen met de verplichting een meldpunt te moeten gaan inrichten voor zorgsignalen van inwoners van de gemeente. Dit leidt tot meer administratieve en organisatorische – en daarmee samenhangend: financiële – belasting. Er moeten daarom voldoende middelen beschikbaar worden gesteld vanuit het Rijk.
• Het is nog onvoldoende duidelijk wat de rol van coördinator precies inhoudt. In lijn met onze Ontwikkelagenda Sociaal Domein hoort deze functie bij de lokale integrale toegang. De verheldering van het begrip ‘coördinator’ is nodig om duidelijkheid over taken en verantwoordelijkheden te creëren bij uitvoerende organisaties.

Bijlage