Wet aanpak meervoudige problematiek sociaal domein

Reactie

Vraag1

U schrijft over de voorgestelde gemeentelijke taken. Even voor de helderheid, daarmee neem ik aan dat er wordt bedoeld wanneer een partij signaleert dat de samenwerking tussen meerdere betrokken partijen rondom de burger niet tot stand komt, of dat wanneer wordt geconstateerd dat er meer nodig is qua ondersteuning bij de burger, maar dat dit niet van de grond komt, dat ;
1. B&W kan worden gevraagd om deze samenwerking te organiseren
2. en dat het college de verkenning doet
3. en dat de gemeente een werkplan opstelt in samenspraak met de burger, of dit nu een zelfmelder is of dat de signalering van een betrokken partij is.
Oftewel, dat waar het gaat over multidisciplinaire vraagstukken (anders dan huidige wetgeving welke is geschreven tussen 2 partijen), de gemeente verantwoordelijk wordt gemaakt als meldpunt, de vraagverheldering doet en integraal plan van aanpak opstelt.

Noodzakelijke gegevensverwerking is nu afhankelijk vanuit welke taak wordt gewerkt. Er wordt nu gesteld, dat er wel sprake moet zijn meervoudige of ernstige problematiek als motivatie. Om na gezamenlijke afweging met de professional tot het besluit te komen of de inzet van de gemeente daadwerkelijk kan bijdragen aan betere hulp en vermindering van de problemen.

Dat een gemeentelijke taak zou worden om te fungeren als centraal meldpunt, vraagverheldering en plan opstellen, zegt dit nog direct iets over de coördinatie en regie van het plan, dit hoeft niet beiden automatisch bij een gemeente te komen liggen. Regie is afhankelijk van de vraagstuk en uitkomst onderzoek vraagverheldering. Die vraagverheldering, of deze nu bij het college wordt belegd of elders, is juist hetgeen waar het bijt met wettelijke taken en wat mag worden gevraagd in het werkveld. Je kunt pas een besluit nemen tot een passend integraal plan (samen met burger en betrokken partijen), als de kaart helder is. Hoe weet je dat er sprake is van multiproblematiek? Door gegevens uit te wisselen, niet andersom.

Vraag2

De behoefte zit hem in heldere spelregels over wanneer je gegevens mag uitwisselen in het werkveld en wat je dan mag uitwisselen op welke manier. Is melding bij een gemeente automatisch dan gegronde reden om over te stappen tot een integrale benadering? Welke grondslag zou dit dan moeten zijn?
De effecten zullen minimaal zijn als de juridische grondslag niet wordt uitgeschreven waarop gegevens mogen worden uitgewisseld tussen betrokken partijen in het sociaal domein (en aangrenzende domeinen). Professionals weten in het werkveld dat om tot een goede afweging te kunnen komen, zij altijd scherp moeten zijn met welke taak zij bezig zijn. Daarop vervolgens te kijken naar bijbehorende activiteiten en doelen zij bezig zijn en welke noodzakelijke gegevens daarvoor nodig zijn. Dan volgt juridische vraagstuk wat wel of niet mag. Die basis moet juist helderder om te kunnen komen tot een integrale gecoördineerde aanpak en de burger beter te kunnen ondersteunen en daarbij haar privacy in acht te kunnen blijven nemen.
Zoals bovenstaand aangegeven, er moet gekeken naar waar het zich bijt bij gegevensuitwisseling van professionals binnen het sociaal domein (en aangelegen domeinen). Wat bijt er dan precies vanuit het werkveld en hoe kan daarin worden ondersteunt met inachtneming van de privacy van een burger.
Verbinding tussen de materiewetten.

Dan pas kom kun je komen tot besluit. Wanneer mag en wanneer moet je, in het belang van diezelfde burger, privacy als een minder zwaar wegende factor meenemen in je besluit al dan niet te komen dan een integraal plan? Wie is daarin beslissingsbevoegd? Vaak willen betrokken partijen wel integraal werken maar hoe dan als de juridische basis er niet is?