Wet minimumbeloning zelfstandigen en zelfstandigenverklaring

Reactie

Vraag1

Mijns inziens een volstrekt onlogische regeling, omdat een minimumtarief voor zelfstandigen de kern van het probleem -grote aantallen verkapte werknemers aan de onderkant van de arbeidsmarkt door substitutie van loon naar omzet - niet oplost. Een naar mijn mening veel effectievere maatregel is:
1. een verbod om een dienstverband om te zetten in een relatie opdrachtgever/opdrachtnemer bij dezelfde werkgever en als het inhoudelijk om hetzelfde werk gaat;
2. uitsluiting van fiscale faciliteiten als:
a. er niet meer dan 1225 uren zelfstandig wordt gewerkt (sluit aan op bestaande fiscale regeling) en minimaal 50% van het aantal uren wordt gefactureerd en betaald.
b. de zelfstandige niet meer dan 3 opdrachtgevers heeft (sluit aan op bestaande fiscale regeling)
c. de zelfstandige niet een omzet haalt van € 26.000 p/jaar (te indexeren).

Toelichting bij c.
Als een quasi werknemer minder dan € 26.000 p/j aan omzet heeft, DAN BETAALT DEZE DE FACTO GEEN CENT aan belasting en zorgverzekering. Dat is precies de reden waarom mensen met een laag uurloon in bepaalde sectoren zich laten verleiden om schijn zelfstandige te worden. Ze houden netto meer over dan in een arbeidsrelatie, maar realiseren zich niet dat het vangnet - behalve de bijstand - aan sociale voorzieningen (o.a. ww, zw en pensioenopbouw) wegvalt.
Het vorenstaande heeft een dubbel negatief effect: schijnzelfstandigen betalen geen cent aan belasting en zorgverzekering en genieten wel van voorzieningen die uit de algemene middelen worden bekostigd en vallen als hun "omzet" wegvalt weer terug op de gemeenschap.

De enige die hier voordeel aan heeft is een werkgever die door deze schijnconstructie lagere personeelskosten heeft en tegelijkertijd bevrijd is van alle risico's verbonden aan een arbeidsrelatie. Feitelijk laten werkgevers/opdrachtgevers de (dwaze) enkeling en de gemeenschap opdraaien voor hun bedrijfsrisico.