Wet minimumbeloning zelfstandigen en zelfstandigenverklaring

Reactie

Vraag1

Deze wet zou enkele kwesties in één keer moeten ‘oplossen’, zoals schijnzelfstandigheid en te lage honorering. Echter de verwarring wordt alleen maar groter. Zelfstandigen krijgen hun handen vol aan administratie; vooral kleinere organisaties en bedrijven zullen zich twee keer bedenken voordat ze een zzp-er inschakelen.

Hoe zijn we hierin beland?
We hadden een VAR tot medio 2016. De Belastingdienst beoordeelde jaarlijks de fiscale status van alle zelfstandigen aan de hand van enkele vragen, onder andere hoeveel opdrachtgevers je had. Met de VAR toonde je aan dat de Belastingdienst jou als zelfstandig ondernemer aanmerkte. De opdrachtgever hoefde daar geen zorgen over te hebben.
De VAR-aanvraag invullen en naar de Belastingdienst sturen, kostte hooguit een kwartier per jaar.

Toen kwam de DBA, die niemand begreep. Waarvoor je adviseurs moest inschakelen, of een studiemiddag moest volgen om er iets van te begrijpen. En dan nog begreep niemand die. Deze werd niet voor niets in de wacht gezet.

Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald, zou je zeggen. Je verwacht dat de overheid op haar schreden terugkeert. Maar nee, de zaak wordt nog ingewikkelder gemaakt, en er wordt van alles bij gesleept — zoals de arbeidsongeschiktheidsproblematiek — om de nieuwe plannen te onderbouwen.

Van 1998 tot 2004 was er de WAZ (Wet arbeidsongeschiktheidsverzekering zelfstandigen). Zelfstandigen betaalden een premie, van hun belastbaar inkomen, met een maximumbedrag. Die was prijzig (daar zou je dan nog eens naar kunnen kijken), maar iedereen was zo wel via de overheid verzekerd.

Nu worden allerlei stoplappen geplaatst. Arbeidsongeschiktheidsverzekeringen worden overgelaten aan de markt. Er moet een zelfstandigenverklaring komen, alleen voor het hogere segment (honorariumgrens), niet voor iedereen. Waarom niet? De meeste zelfstandigen hebben een variabel honorarium, afhankelijk van de soort opdracht, de markt etc. Creatieve beroepen, mensen die een prijs afspreken voor een product (artikel, vormgeving, vertaling, design, etc), kunnen hier al helemaal niets mee. Net zo idioot als de tweedeling in de nieuwe btw-regeling: ondernemers moeten bij opdrachtgevers aangeven of ze wel/geen btw heffen omdat ze wel/niet meer dan 20.000 omzetten. Dat komt niet erg professioneel over.