Wet minimumbeloning zelfstandigen en zelfstandigenverklaring

Reactie

Vraag1

ik ben nu 3,5 jaar waarnemend huisarts en wil graag mijn tijd zo veel mogelijk besteden aan mijn patienten. Daarom ben ik tegen de verplichte offerte en urenverantwoording die voorgesteld is in de wet Minimumbeloning zelfstandigen. Dit brengt mij extra administratieve last (naast de extra lasten uit de andere recente nieuwe wetgeving, zoals de Wkkgz, Wmcz, AVG, Wiv, Meldplicht datalekken, vermelding BIG-nummer, de eerdere DBA, WAB, WGA en Wlz-wijzigingen). Dit staat haaks op het plan 'Ontregel de zorg', die als doen heeft de administratieve lasten juist omlaag te bregen.
Met een uurtarief ruim boven de 16 euro/uur is het nut van deze wet, het beschermen van een minimuminkomen, niet van toepassing voor huisartsen. Deze wet dient daarmee geen enkel doel in ons vakgebeid.

Het is, binnen de wet minimumbeloning zelfstandigenverklaring, als waarnemend huisarts wettelijk niet mogelijk om in het middensegment te werken. We zijn namelijk in het kader van de wet BIG en de Wkkgz verplicht om andere werknemers in de praktijk aan te sturen en zijn verantwoordelijk voor hun handelen. Dit betekent dat we genoodzaakt zullen zijn ons tarief te verhogen naar >75 euro, waar binnen het huidige financieringsstelsel onvoldoende geld voor is. Dit zou een te grote inkomensdaling voor de praktijkhoudende huisartsen betekenen.

Daarnaast werkt een waarnemend huisarts vaak meerdere jaren op verschillende praktijken omdat dit de continuïteit van de zorg ten goede komt. Praktijkhoudende huisartsen en patiënten hebben behoefte aan een dokter die continuïteit kan bieden en zowel de organisatie als de patiëntenpopulatie kent. Je kunt nu eenmaal betere zorg leveren als je de leefomgeving, achtergrond en voorgeschiedenis van de patient écht kent en niet alleen in het dossier leest.
De waarnemend huisarts valt in gedurende tijdelijke capaciteitsproblemen, zoals de vakantieperiodes, griepepidemie, zwangerschapsverlof, ziekte etc, maar het heeft echt toegvoegde waarde als er in de praktijk gedurende langere tijd een 'vaste invaller'werkt.

Kortom, werken in de zorg vraagt om maatwerk als het gaat om de beoordeling van de arbeidsrelatie. De voorgestelde wet is in strijd met andere wetgeving in de gezondheidszorg, waardoor ik mijn werkzaamheden niet meer op de huidige manier kan voortzetten.
De eerstelijnsgeneeskunde kan niet functioneren zonder zelfstandige huisartsen en ik hoop dat ook dat de minister in het vaststellen van de nieuwe wetgeving daar rekening mee houdt.