Verlenging naturalisatietermijnen

Reactie

Vraag1

Ik ben sterk tegen de voorgestelde wijziging van de Rijkswet op het Nederlanderschap (RWN), die de vereiste verblijfsduur voor naturalisatie zou verlengen van 5 naar 10 jaar.

1. Verminderde aantrekkelijkheid voor talent in een tijd van financiële krapte:
Wanneer overheidsbegrotingen krap zijn en de tekorten alarmerend hoog oplopen, wordt het aantrekken en behouden van hoogopgeleide migranten des te belangrijker. Dit zijn mensen die bijdragen aan belastingen, innovatie en economische groei. Hen dwingen 10 jaar te wachten voordat ze staatsburger worden, werkt dat doel tegen – het vergroot de onzekerheid, ontmoedigt langetermijninvesteringen en kan mensen naar gastvrijere landen drijven. Dat is contraproductief wanneer elke euro en elke innovatie telt.

2. Kortzichtige "besparingen" met hogere kosten:
De overheid ziet de verlenging tot 10 jaar mogelijk als een manier om "langere verbintenis" te eisen of het aantal aanvragers te verminderen. Maar de kosten zijn hoger in de vorm van gemiste kansen: minder retentie van geschoolde werknemers, gedemotiveerde gezinnen en zwakkere integratieresultaten. In een tijd waarin de overheidsuitgaven (bijv. sociale voorzieningen, pensioenen, gezondheidszorg) de begroting al onder druk zetten, is het ondermijnen van de economische dynamiek een riskante afweging.

3. Kinderen die "opgegroeid zijn in Nederland" maar buitenstaanders blijven:
Sommige kinderen komen op 4-, 8- of 10-jarige leeftijd, gaan naar Nederlandse scholen, spreken vlekkeloos Nederlands en ademen de Nederlandse cultuur. Maar onder een 10-jaarsregeling komen ze mogelijk pas in aanmerking als ze al ver in de adolescentie zijn – een cruciale periode voor identiteitsvorming. Dat verlengt de "limbo-status" en verzwakt hun emotionele band met het land dat ze thuis noemen.

4. Hoogopgeleide migranten die met onzekerheid te maken hebben
Veel mensen komen hierheen met de verwachting een leven op te bouwen, een gezin te stichten en uiteindelijk staatsburger te worden. Een verdubbeling van de wachttijd leidt tot langdurige onzekerheid, compliceert de langetermijnplanning (huis, onderwijs, maatschappelijke betrokkenheid) en kan velen ervan weerhouden zich volledig te committeren of überhaupt te blijven.

Nederland moet een land zijn dat integratie en betrokkenheid beloont, en niet bestraft met uitsluiting en langdurige onzekerheid.