Verlenging naturalisatietermijnen

Reactie

Vraag1

Ondanks dat het verlengen van de naturalisatietermijn op het eerste gezicht de meest logische manier lijkt om de band met Nederland te versterken, kan het in de praktijk een vrij beperkt – of zelfs het tegenovergestelde – effect hebben.

1. De duur van het verblijf bepaalt niet de mate van integratie.
Mensen verschillen sterk in de snelheid waarmee zij zich aanpassen aan een nieuwe samenleving, en niet iedereen wil zich daadwerkelijk integreren. Sommige mensen kunnen tien of zelfs twintig jaar in hun expatbubbel leven omdat dat gemakkelijker is, terwijl anderen binnen een paar jaar een lokale baan of eigen bedrijf hebben, lokale vrienden maken en de taal behoorlijk goed spreken.
Als het doel is om de integratie te verbeteren, overweeg dan criteria die daadwerkelijk integratie meten in plaats van alleen de termijn te verlengen – zoals deelname aan vrijwilligerswerk of buurtinitiatieven, het hebben van lokaal werk of een onderneming, kennis van de Nederlandse geschiedenis, cultuur, taal en samenleving, familiebanden in Nederland of gewoon belastingbetaling.

2. Regels ‘onderweg’ veranderen en het doel te ver in de toekomst leggen kan ontmoedigend werken.
Mensen die nu op weg zijn naar het Nederlanderschap kunnen hierdoor hun motivatie verliezen.
“Als ik weet dat ik de taal in drie jaar kan leren, maar pas na tien jaar mag naturaliseren – waarom zou ik nu mijn best doen?”
Of: “Als ik nog maar één jaar hoefde te wachten, maar nu vijf jaar extra moet, waarom zou ik nog investeren in mijn integratie hier?”

3. Voor burgers van bepaalde autoritaire regimes kunnen de nieuwe eisen onmogelijk zijn.
Bijvoorbeeld voor mensen uit Afghanistan, Turkmenistan, Belarus of Congo is het vaak niet mogelijk om hun paspoort in het buitenland te verlengen, en terugkeren naar hun land brengt het risico met zich mee dat ze daar worden vastgehouden.

De zorgen om het Nederlanderschap niet te vroeg te verlenen aan mensen zonder echte band met het land zijn begrijpelijk, maar gezien de demografische situatie in het Koninkrijk is het belangrijk om veranderingen zorgvuldig te overwegen, zodat men niet “het kind met het badwater weggooit”.

Vanuit mijn perspectief is de beste aanpak om de vereisten voor andere integratiecriteria te verhogen, niet de verblijfsduur – of op zijn minst dit als een van de mogelijke opties te beschouwen.