Wetsvoorstel nieuwe regels inzake huisvesting vergunninghouders

Reactie

Vraag1

Het is schandalig dat vergunninghouders (voormalige asielzoekers) de schuld krijgen van jarenlang overheidsfalen op uiteenlopende gebieden: sociale woningbouw (te weinig) en asielbeleid: met name op het gebied van huisvesting van asielzoekers (te weinig, te duur, te weinig gespreid, te weinig doorstroommogelijkheden, etc). De afgelopen jaren hebben vergunninghouders naar schatting 6 a 10% voorrang gekregen op andere woningzoekenden. Deze vergunninghouders hebben geen ouders of familie waar ze terecht kunnen voor (tijdelijke) huisvesting.
Voor de 6 a 10% mensen die nu langer moeten wachten op een woning is het heel vervelend dat hun leven op pauze staat, dat is heel duidelijk. Maar zij hebben over het algemeen wel een woonplek, ook al is die niet ideaal als je bijvoorbeeld een gezin wilt starten of op jezelf wilt gaan wonen.
De harde eis in deze wet dat gemeenten vergunninghouders geen voorrang meer mogen geven vind ik daarentegen onmenselijk naar vergunninghouders wiens leven ook vaak al jaren op pauze staat en waarvan we tegelijkertijd wel eisen dat ze Nederlands leren, werken en zich helemaal aan ons aanpassen.
Ik pleit er voor dat gemeenten een eigen keuze moeten mogen maken wie ze wel en niet voorrang geven bij de huisvesting, mogelijk met een maximum van 10% per gemeente, maar niet 0%. Dat vind ik onmenselijk naar mensen die hun land terecht zijn ontvlucht, zo blijkt uit het feit dat ze de status van vergunninghouder hebben gekregen.
Tot slot wens ik de wetgever veel wijsheid en medemenselijkheid toe.