Wetsvoorstel nieuwe regels inzake huisvesting vergunninghouders

Reactie

Vraag1

Hoewel de wens van het kabinet en de samenleving om de wachttijd op een sociale huurwoning te verkorten volkomen begrijpelijk en legitiem is, is dit wetsvoorstel wat mij betreft niet meer dan pure symboolpolitiek. Het draagt niet significant bij aan het verkorten van de wachttijden voor woningzoekenden, maar versterkt wel de polarisatie in de samenleving en draagt bij aan het nog verder vastlopen van het asielsysteem. Voor vergunninghouders wordt het nog moeilijker om te kunnen integreren in de samenleving en mensen raken alle motivatie om mee te doen kwijt. Het draagvlak voor het opvangen van asielzoekers neemt hierdoor nog verder af en vergunninghouders blijven langer afhankelijk van sociale voorzieningen.

Vooropgesteld is de enige oplossing voor het huidige woningtekort het bouwen van meer (sociale huur)woningen. Het lijkt mij een goed idee om de taakstelling voor gemeenten uit te breiden met andere categorieën woningzoekenden (bijv. in huiselijk geweldsituaties, daklozen, woningzoekenden die al >7 jaar op de wachtlijst staan). Op die manier zullen vergunninghouders wat langer moeten wachten op een woning maar komen andere spoedzoekers sneller aan de beurt. Daarnaast is het belangrijk om te investeren in stabiele, kleinschalige en langdurige asielopvang. Op die manier kunnen vergunninghouders ook beter starten met hun inburgering als ze langer op een woning moeten wachten.

Het feit dat het kabinet met dergelijke wetsvoorstellen verder lijkt te willen polariseren vind ik zeer kwalijk en draagt aan geen enkele oplossing bij. Woningzoekenden die terecht wanhopig zijn door het lange wachten op woonruimte worden blij gemaakt met een dode mus.