Wet wegnemen notariskosten bij algehele gemeenschap van goederen

Reactie

Vraag1

Lief ministerie,

1.Wat worden er af en toe toch gekke wetsvoorstellen gedaan. Eind 2016 is met 1 stem verschil in de Eerste Kamer de huidige beperkte gemeenschap van goederen het wettelijk stelsel geworden. Het nieuwe voorstel komt er op neer dat we defacto een wettelijk keuzeregime krijgen: bij de gemeente regel je of je in beperkte gemeenschap of algehele gemeenschap van goederen trouwt. Waarom dan niet ook 1 of 2 typen van de meest gebruikelijke verrekenbedingen via de gemeente?
2. Wil je wat anders wil dan het wettelijke keuzeregime, dan moet je naar de notaris. Die licht partijen verplicht voor over alle aspecten daarvan. De ambtenaar van de burgerlijke stand duwt je alleen een foldertje in de hand. En dat voor de belangrijkste vermogensrechtelijke beslissing van je leven!
3. Voor welk probleem is dit wetsvoorstel de oplossing? Kennelijk dat de gang naar de notaris voor mensen ‘ingewikkeld’ is en kosten met zich meebrengt. Veel mensen die trouwen hebben eerder een samenlevingsovereenkomst gesloten (via de notaris) een huis gekocht (via de notaris) of een testament opgesteld (via de notaris). Dan weten ze de notaris wel te vinden. Als de toegankelijkheid echt het probleem is moet de overheid regelen dat er ‘volksnotarissen’ komen, die kantoor houden bij het Juridisch Loket. Voor de kosten kent art. 56 van de Notariswet al een regeling.
Kortom: een systeemvreemd wetsvoorstel dat in zich draagt dat de regering het maar vervelend vindt dat het parlement dat initiatiefvoorstel van Recourt heeft aangenomen.