Onderwijs op een andere locatie dan school

Reactie

Naam E Hees
Plaats Utrecht
Datum 30 januari 2017

Vraag3

Voorgesteld wordt dat leerlingen die met hun ouders langdurig in het buitenland verblijven tijdelijk onderwijs op afstand kunnen volgen, als daarover overeenstemming wordt bereikt tussen ouders en de school. Welke effecten verwacht u van dit voorstel? Is dit voorstel voor u in de rol van ouder, leraar of onderwijsbestuurder werkbaar? Zo nee, waarom niet? Kleven er volgens u risico’s aan de voorgestelde maatregelen? Zo ja, welke?
Dat is niet werkbaar voor een school, want een school is niet ingericht op extern toezicht. Als een school dat wel zou kunnen, dan hadden we niet zoveel thuiszitters.

Vraag4

Voorgesteld wordt dat kinderen via het volgen van thuisonderwijs aan de leerplicht kunnen voldoen indien het thuisonderwijs aan minimum kwaliteitsnormen voldoet waarop de onderwijsinspectie toezicht houdt. Welke effecten verwacht u van dit voorstel? Is dit voorstel voor u in de rol van ouder, leraar of onderwijsbestuurder werkbaar? Zo nee, waarom niet? Kleven er volgens u risico’s aan de voorgestelde maatregelen? Zo ja, welke?
Thuisonderwijs vond ik altijd iets voor gekkies. Van die religieuze types die achter allemaal vage stromingen aanlopen enzo. Ik werk zelf in het basisonderwijs en meende alles toch wel gezien en meegemaakt te hebben. Toen kreeg mijn beste vriendin een kind en die besloot om thuisonderwijs te geven.

Dat is nu al wel weer enkele jaren geleden, maar door de manier waarop zij hun kind hebben onderwezen ben ik wel heel anders tegen thuisonderwijs aan gaan kijken. Dat leren in kleine groepen (2-3 leerlingen) aan de hand van echte specialisten (tuinman, radioman, fotograaf, kok, etc) maakt dat kinderen uit eerste hand leren zonder dat ze door hebben dat ze zitten te leren.

Zo’n fotograaf vertelt bijvoorbeeld over foto’s die hij in een ver land heeft gemaakt. Hij pakt er een kaart bij en ze zoeken op wie er wonen. En wat er gegeten wordt. Dat kan dan later gekookt worden en meer van die dingen. Die kinderen besteden een groot deel van hun dag buiten in zand en modder: klimmen, graven, spelen. Er ging een wereld voor me open: die gedrevenheid bij die kinderen was de reden waarom ik ooit voor het onderwijs koos.

Maar in het reguliere onderwijs is dat er niet meer. Klassen zijn te groot en kinderen worden door ouders teveel en te makkelijk achter TV of iPad gezet. Ze kunnen geen naald in een draad krijgen omdat de fijne motoriek ontbreekt.

Dan lees ik in het wetsvoorstel de eis dat het onderwijs in het Nederlands gegeven moet worden. Waarom? Is tweetaligheid in dit handelsland niet van wezenlijk belang?

En dan die HBO eis: waarom? Thuisonderwijs is 1 op 1 onderwijs of hooguit 1 op 3. Niet te vergelijken met overvolle klassen op scholen. Er is online genoeg informatie te vinden over methodieken waarmee je als ouder of begeleider kinderen kunt opleiden. Het gaat erom dat die ouders goed kunnen luisteren en hun kind snappen. Daar zou je toezicht op kunnen inregelen door bv. iedere 18 maanden met de ouders (en het kind?) te praten. Dat kan helpen. Een HBO-papiertje doet dat zeker niet.

Vraag5

Hoe zou een thuisonderwijzer zijn pedagogisch-didactische bekwaamheid kunnen aantonen? Kunt u dit toelichten?
Als bij vraag 4 reeds gemeld: als je toezicht op individueel niveau gaat inregelen dan moet je het zoeken in een gesprek eens per 18-24 maanden. Dat gesprek moet vooral gaan over de relatie ouder-kind en wellicht enig inzicht geven in de leermethodiek en gebruikte onderwijsplan.