Onderwijs op een andere locatie dan school
Reactie
Naam
|
J Verduijn-Overduin
|
Plaats
|
Capelle a/d IJssel
|
Datum
|
30 januari 2017
|
Vraag4
Voorgesteld wordt dat kinderen via het volgen van thuisonderwijs aan de leerplicht kunnen voldoen indien het thuisonderwijs aan minimum kwaliteitsnormen voldoet waarop de onderwijsinspectie toezicht houdt. Welke effecten verwacht u van dit voorstel? Is dit voorstel voor u in de rol van ouder, leraar of onderwijsbestuurder werkbaar? Zo nee, waarom niet? Kleven er volgens u risico’s aan de voorgestelde maatregelen? Zo ja, welke?
Wij geven ons gezin thuisonderwijs, omdat wij rechtmatig een beroep doen op artikel 5b van de LPW. Met dat wij thuisonderwijs geven hebben wij ontdekt dat er op een geheel andere manier word onderwezen dan op een reguliere school. Onderwijs vindt de hele dag door plaats, waar je ook bent. Bijvoorbeeld onderweg in de auto, in de winkel, op straat, in de natuur, en ja, ook thuis. Hoe kun je onderwijs, dat op een hele andere manier wordt overgebracht, ook met een andere invalshoek, hetzelfde toetsen als scholen? Waarbij er aan klassen van 30 kinderen methodisch les wordt gegeven? Die twee kunnen niet met elkaar gecombineerd worden, aangezien je dan als thuisonderwijzer als het ware thuis ‘schooltje’ moet spelen. Hiermee gaat de unieke manier van leren alsnog verloren. Er wordt bij thuisonderwijs gekeken naar ieder kind als individu. Leert de één soepel, leert de ander wat langzamer, leert de derde weer op een andere manier. Thuis is daar de mogelijkheid voor. Een belangrijk aspect van thuisonderwijs is het aanbieden van onderwijs op maat waarbij ieder kind op zijn eigen manier deel gaat krijgen aan de maatschappij. Dit voorstel is voor ons dus niet werkbaar, omdat voor deze aspecten onvoldoende oog is. Het effect is dat je de kinderen de vrijheid ontneemt om onderwijs op maat te krijgen waarin ze weer gedwongen worden om onderwijs te volgen, zoals dit op school gebruikelijk is.
Daarbij leert de ervaring dat thuisonderwijzers elkaar opzoeken. Ook dat is al een vorm van natuurlijke controle. We hebben elkaar nodig en daar vanuit hebben we automatisch een controle op elkaar. Als er ergens een vorm van controle zou móeten komen, dan is het vanuit die hoek, waar je bijvoorbeeld door middel van een vereniging voor thuisonderwijzers intervisie voor de ouders kunt volgen of waarbij gezamenlijke afspraken met meerdere thuisonderwijzers en hun kinderen plaats vinden waarbij je oog hebt voor elkaar.
Dit kun je ook toepassen op vraag 5 van deze internetconsultatie.
Overigens is mijn mening dus dat deze controle natuurlijk al ontstaat, en niet vanuit de overheid geregeld hoeft te worden.
Het mag duidelijk zijn dat een onderwijsinspectie naar de kwaliteitsnormen niet toepasbaar is voor deze vorm van onderwijs, aangezien je dan het hele doel van thuisonderwijs mist.
Vraag5
Hoe zou een thuisonderwijzer zijn pedagogisch-didactische bekwaamheid kunnen aantonen? Kunt u dit toelichten?
Hoe kunnen personen aantonen of ze geschikt zijn voor het ouderschap? Hoe kunnen personen aantonen of ze geschikt zijn om zijn/haar kind te leren lopen en praten? Hoe kunnen personen aantonen of ze geschikt zijn om zijn/haar kind te begeleiden in het omgaan met andere kinderen? Hoe kunnen personen aantonen of ze geschikt zijn in het opvoeden van zijn/haar kind?
Het lijken mij retorische vragen; Dat kunnen ze niet aantonen. Iedereen heeft het van nature inzicht zijn op haar kind te onderwijzen. De ouders zijn erg bewust met het onderwijs van hun kinderen bezig en er kunnen hierbij geen officiële pedagogische-didactische bekwaamheden getoetst worden, aangezien het om je eigen kinderen gaat. De basis hierbij is dat iedereen het beste wil voor zijn kind. Ouders die zich niet bekwaam achtten thuisonderwijs te geven zullen hierdoor geneigd zijn te kiezen voor schoolonderwijs. In het schoolonderwijs is het logisch dat je pedagogische-didactische bekwaamheden nodig hebt. Als juf/meester sta je voor een klas van 30 kinderen staat, die ook niet eens je eigen kinderen zijn. Maar om je eigen kinderen te begeleiden zijn er in mijn ogen geen voorschriften nodig. Net zo min als er voorschriften nodig zijn om je kinderen te leren lopen, te leren praten, te leren aankleden etc. Je volgt de lijn die er van nature al is. Je gaat samen met je kinderen op weg, brengt ze dingen bij en leert ze door de dag heen alles wat ze nodig hebben. Met thuisonderwijs begin je een zoektocht waarin je zoekt naar de manier waarop je jou kind het beste kan voorbereiden op een zelfstandig leven in de maatschappij. En wij zijn die begeleiders, waar ouders ook voor bedoeld zijn. Met genoeg bekwaamheden daarvoor, wat niet vanuit de overheid gecontroleerd kan worden.