Wijziging van de Wet kinderopvang ivm ouderparticipatiecreches
Reactie
| Naam | Creche de Villa (MSc Karianne Hol) |
|---|---|
| Plaats | Utrecht |
| Datum | 2 september 2019 |
Vraag1
Het doel van deze consultatie is tweeledig:1. Het informeren van de samenleving over de voorgestelde wetgeving;
2. Het verzamelen van reacties over de inhoud van het wetsvoorstel en de algemene maatregel van bestuur.
Een prachtig en terecht wetsvoorstel dat hier ligt. Ik ben hier erg dankbaar voor, en volgens mij toekomstige OPC-ouders idem.
Wij hebben de gastouder-vorm van kinderopvang geprobeerd en de reguliere kinderopvang (wat bij slechts een kijkochtend al tot het indienen van een serieuze klacht mbt emotionele verwaarlozing heeft geleid) en waren teleurgesteld in de mogelijkheden. Toen kwamen we achter creche de Villa: hier konden we meedenken en meebepalen hoe het gaat, hoe fantastisch is dat!
Het is opvallend dat alle kindjes zo vertrouwd zijn op de groep, dat er veel (meer) ruimte is voor emotionele ontwikkeling en de wensen van de kinderen en hun ouders. Echt rekening houden met elkaar, het samen doen en op elkaar vertrouwen. Dat voelen de kinderen. Bovendien weten ze precies wie de papa of mama is van wie, als een soort van familie. Ik vind dat persoonlijk veel beter dan het ‘vaste gezichten principe’ in combinatie met onbekende invallers. Bij ons kennen de kinderen álle invallers. Kinderen weten dat altijd de papa of mama van een ander kindje er is, dit versterkt de (emotionele) veiligheid voor kinderen.
Ons onderbuikgevoel bleek te kloppen. Uit een onderzoek bleek dat de kwaliteit van OPC’s vergelijkbaar en soms zelfs hoger ligt dan bij de reguliere opvang! Dat verbaasde ons niet: Enorme sociale controle, veel vertrouwen, veel papa’s die op hun manier de creche een boost geven, betrokken draaiers, aanspreekcultuur en gestructureerde uitwisseling van opvoedkundige/pedagogische kwesties. Dat heb je gewoon echt nodig op een goede creche.
En ja, het is hard werken. Het is echter zo ontzettend de moeite waard: Die eerste vier jaar zijn cruciaal voor de verdere persoonlijke en emotionele ontwikkeling; super om daar zo betrokken bij te zijn én dit samen te doen met zulke betrokken mede-ouders.
Om deze prachtige vorm van kinderopvang voor elkaar te krijgen én zo te houden, is participatie nodig. Een participerende samenleving, daar willen we meer van toch? Dan zijn onder andere OPC’s dé initiatieven die al decennia lang bewezen effectief zijn, waar een voorbeeld aan genomen kan worden. We delen als OPC al onze kennis en know-how graag met nieuwe starters, wat voor een vliegende start kan zorgen. Max drie maanden zonder toeslag als opstartperiode lijkt me reëeler én een echte bijdrage leveren aan de wens een participerende samenleving te realiseren.