Wijziging Participatiewet en Ziektewet ivm breed offensief
Reactie
| Naam | MA, MSEN A Scholten |
|---|---|
| Plaats | Haarlem |
| Datum | 3 juni 2019 |
Vraag1
Het doel van deze consultatie is tweeledig:1. Het informeren van de samenleving over het wetsvoorstel;
2. Het verzamelen van reacties over de inhoud van het wetsvoorstel.
Werk moet lonen, daar ben ik het zeer mee eens. Helaas hebben veel mensen met een arbeidsbeperking (veel van mijn ex- leerlingen, ik werk in het VSO) behoorlijk veel moeite op een prettige en lonende manier in hun eigen levensonderhoud te kunnen voorzien. Zij worden daarnaast vaak dubbel 'gestraft': zowel door het simpele feit van hun arbeidsbeperking, waardoor ze alleen laaggeschoold, laagbetaald werk vinden- en zich dus vaak kapot vervelen, als door de systemen die we hebben opgetuigd om ze aan het werk te helpen en te houden.
Mensen met een arbeidsbeperking zouden niet onder het bijstandsregime moeten vallen. Werk moet lonen, en dat doet het niet als je vervolgens afgerekend wordt als je meer verdient of gaat samenwonen (kortom, een normaal bestaan probeert op te bouwen).
Ik ken veel jongeren met een Wajong, vaak jongeren en jongvolwassenen met een normale begaafdheid en een ASS (Autisme Spectrum Stoornis). Zij willen allemaal graag normaal aan het werk, maar komen maar zeer moeilijk aan de bak. Ook is er voor hen vaak geen of heel weinig begeleiding, waardoor ze hun baan regelmatig na een of twee tijdelijke contracten weer kwijtraken. Ze zijn namelijk soms lastig te peilen en hebben een beperking in de sociale interactie, waardoor communicatie op de werkvloer of met leidinggevenden niet altijd volgens de norm verloopt. Hun Wajong zou niet automatisch gekort moeten worden als ze geen werk kunnen vinden, want korten werkt alleen demotiverend, en niet als de prikkel die ermee bedoeld wordt. Ze zijn niet lui, ze hebben hulp/coaching nodig, ook als ze een normale begaafdheid hebben.
Een arbeidsbeperking verdwijnt niet vanzelf, tenminste niet als het een pervasieve stoornis of permanente handicap of beperking is, het steeds opnieuw gekeurd en beoordeeld worden, steeds weer moeten uitleggen wat je niet kunt, werkt ook zeer demotiverend. Het UWV oordeelt vaak anders dan een arts of andere deskundige, en dat zou niet moeten kunnen. Een handicap hebben hangt niet af van degene die jou beoordeelt.