Passend onderwijs

Reactie

Naam W.R.T. Brandsma
Plaats Ede
Datum 25 februari 2011

Vraag1

Wat is uw reactie op het wetsvoorstel? M.a.w.: Welke inhoudelijke suggestie(s) hebt u om het voorstel te verbeteren?

Geef hierbij a.u.b. aan in welke hoedanigheid u uw reactie geeft (leraar, ouder, schoolleider, leerling, ambulant begeleider etc.)
Als ouder baart me het nieuwe wetsvoorstel veel zorgen. Onze zoon met autisme is gebaad bij rust, regelmaat en onderwijs wat op zijn niveau is afgestemd. In de cluster 4 school waar hij nu zit, heeft zijn klas 8 kinderen, 1 leerkracht en klassenassistent. De leerkrachten en assistenten hebben de didactische en pedagogische kennis om deze kinderen te ondersteunen. In deze kleine klas zijn z’n beperkingen geen problemen, maar mogelijkheden.

Eerste suggestie naar de overheid en politiek is dat het probleem niet het labelen van kinderen is. Immers, het hele concept van ondersteuning, AWBZ, e.d. worden alleen maar verleend op basis van deze labels. Het labelen biedt juist mogelijkheden. Dat onderzoek en goede plaatsing geld kost is evident. Dat is nu een last en dat zal ook voor de toekomst een last blijven, voornamelijk op de korte termijn. Onderwijs verlenen en ondersteuning bieden aan kinderen met bijvoorbeeld autisme is een forse belasting. Ouders kunnen hierover meepraten. Uit eerder onderzoek iov de gezondheidsraad blijkt immers dat ouders van een kind met gedragsproblematiek tussen de 10 tot 40% inkomensverlies hebben tov normale gezinnen vanwege de enorme inspanning die geleverd moet worden voor de mantelzorg. Dit kan betekenen dat kinderen in gewone scholen op den duur minder zorg krijgen, dat leerkrachten te zwaar belast worden en dat ook de normale kinderen hiervan de dupe worden. Dit zou op de langere termijn een veel grotere, financiële, last kunnen betekenen.

Tot nog toe zijn de uitvoeringen voortgekomen uit het Passend Onderwijs voornamelijk mooie woorden geweest. De media heeft toch geregeld aandacht geschonken aan voorbeelden van leerkrachten of schoolbesturen die onvoldoende toegerust zijn of geen wil hebben om zich voor deze doelgroep in te zetten. Opnieuw herhaal ik dat deze doelgroep in de praktijk vooral als een probleem gezien wordt. Onbekend maakt onbemind.

Om goed onderwijs en zorg te faciliteren zijn convenanten en geld alleen niet voldoende. Hier ligt een grote rol voor de onderwijs inspectie om uitvoering van de wet te controleren en te handhaven. Om alle betrokken partijen, zoals onderwijsinstellingen, ouders, jeugdzorg, zorginstellingen, e.d. aan tafel te krijgen, is ook geld nodig. Veel geld. En verschuiving van gelden van cluster scholen naar gewone scholen mag niet als budgetverhoging gezien worden, maar vooral als een inspanningsverplichting.