Passend onderwijs
Reactie
Naam | IWM Visser |
---|---|
Plaats | Dongen |
Datum | 27 februari 2011 |
Vraag1
Wat is uw reactie op het wetsvoorstel? M.a.w.: Welke inhoudelijke suggestie(s) hebt u om het voorstel te verbeteren?Geef hierbij a.u.b. aan in welke hoedanigheid u uw reactie geeft (leraar, ouder, schoolleider, leerling, ambulant begeleider etc.)
Leraar en ouder. Het wetsvoorstel klinkt als een utopie wanneer de klassen zo groot blijven als ze nu zijn. Het is onmogelijk voor een leerkracht om 30 of meer kinderen met een enorme varieteit aan leer-en omgangsproblemen goed te kunnen begeleiden/structureren, bovendien nog warmte en liefde voor deze kinderen uit te kunnen dragen en tijd maken om ook nog wat leuks te doen. Want ook dat moeten we niet uit het oog verliezen; plezier maken samen! Zorgen dat kinderen lekker in hun vel zitten. De Cito norm zoals deze nu gesteld wordt is voor veel kinderen (de grote meerderheid) te hoog. Ze moeten al te vroeg te veel presteren waardoor er onrust en faalangst bij jonge kinderen ontwikkeld wordt. Mijn voorstel is dus, kleinere klassen!! en meer onderwijzend en ondersteunend (RT) personeel. Samen moeten we ervoor zorgen dat we zelfbewuste, fijne en niet gestressde mensjes afleveren aan de middelbare school. En cognitief gezien niet voor iedereen dezelfde toetsnorm stellen. Een kind ontwikkelt zich slechter door faalervaringen, zorg dat ze zich gewaardeerd en volwaardig voelen en laat ze bovenal kind zijn! Ik word erg verdrietig van de manier zoals mijn oudst in groep 3 veranderd is van een blije, vrolijke, zelfbewuste kleuter in een gefrustreerd en onzeker kind. 3 kleutergroepen samengeraapt in een groep 3 van 30 kinderen. Waarvan, als we toch maar even de labeling gebruiken, 5 gedragsgestoorde kinderen, 3 ADHD-ers, 2 autistiforme kinderen en 3 hoogbegaafden. 2 juffen, totaal onmachtig tegenover zoveel variatie in een veel te grote klas en tegenover een veelheid aan ouders die niet tevreden zijn en extra aandacht eisen voor hun kinderen. Ze zijn gedegradeerd tot speelballen die geen plezier meer hebben in hun werk. Ze schreeuwen veel tegen de kinderen en proberen door strafmaatregelen orde te handhaven. Het is ook een onmogelijke taak waar zij voor staan. De klas had gesplitst moeten worden, maar daar is geen budget en ruimte voor op school. We hebben het nu wel over 30 kinderen, waar de basis voor schrijven, lezen en rekenen niet goed gelegd wordt, die gefrustreerd, opstandig en onzeker zijn geworden. Wat doe je er aan als ouder? Leuk dat de overheid bedenkt dat alle kindjes op dezelfde school gehandhaafd dienen te worden. Maar wie doe je hier uiteindelijk een plezier mee?