Passend onderwijs
Reactie
Naam | Kentalis Terwindt (Leerkracht cluster 2 L.T Frielink) |
---|---|
Plaats | groesbeek |
Datum | 2 maart 2011 |
Vraag1
Wat is uw reactie op het wetsvoorstel? M.a.w.: Welke inhoudelijke suggestie(s) hebt u om het voorstel te verbeteren?Geef hierbij a.u.b. aan in welke hoedanigheid u uw reactie geeft (leraar, ouder, schoolleider, leerling, ambulant begeleider etc.)
Geachte minister,
Als leerkracht in het speciaal onderwijs, cluster 2, ervaar ik als geen ander hoe zeer de hulp nodig is voor de kinderen met een ernstige beperking in de communicatie. Komt u voor u beslist toch alsjeblieft eens lang en ervaar wat het is voor deze kinderen. Toen ik er 12 jaar geleden begon wist ik niet wat me overkwam. Deze kinderen hebben mij heel veel geleerd. Onder andere dat communicatie niet altijd van een leien dakje gaat maar veel vaker een flinke frustratie oplevert. Bedenkt u eens wat het met u doet wanneer u uw verhaal in de kamer wilt houden maar de woorden die u daarvoor bedacht had worden verstoord. Verstoord door omgevingsgeluiden, verstoord doordat uw mond de te maken klanken niet kan produceren, verstoord doordat u niet adequaat kan reageren omdat de vragen niet binnenkomen.( en dat zijn nog maar een paar problemen) Ik ben heel benieuwd of u dan nog niet in wil zien dat deze kinderen gebaat zijn bij de expertise die we hen in cluster 2 kunnen bieden. Het is voor mij ondenkbaar dat u deze bezuinigingen doorvoert daar het geen bezuinigingen zijn maar uiteindelijk de kosten alleen maar opvoeren. Het onderwijs dat wij bieden haalt het maximale uit deze kinderen naar voren. We proberen ze dusdanige bagage mee te geven zodat zij zich later zo goed als ze kunnen en zo zelfstandig mogelijk kunnen begeven op de/ een arbeidsmarkt. Wanneer deze bezuinigingen (van korte termijn) worden doorgevoerd ontneemt u hen de mogelijkeheid op een eigen zelfstandig leven, op een kans op een baan, op hun geluk. Knap dat u dat kan. Bezuinigen op onderwijs is en blijft het vooruitschuiven van geldproblemen. Hoe kan het zo zijn dat we wel geld hebben om mensen in het buitenland op te leiden ( kunduz) maar onze eigen kinderen een opleiding en passend onderwijs ontzeggen?
Ik ben overigens niet geheel tegen bezuinigingen; ik zie ook dat er mensen heel verschillend omgaan met de inhoud van het rugzakje en dat daar wel degelijk wat in kan veranderen. Eerst betalen en dan een deel van de gemaakte kosten terug zou ook een optie zijn, zeker wanneer de inhoud van het rugzakje niet direct wordt besteed in het voordeel van het kind. Maar ja wie ben ik, ook maar een ouder van kinderen die straks ook niet meer het onderwijs krijgen waar ze recht op gaan hebben.
Ik wens u heel veel sterkte en vertrouw erop dat het gezonde verstand gaat winnen van deze voor mij vreemde gedachte kronkel.
met vriendelijke groet,
Linda Frielink