Passend onderwijs

Reactie

Vraag1

Ik reageer als ouder van een kind met PDD_NOS/dyslexie en een kind met dyslexie, als leerkracht, als psycholoog, maar bovenal als mens.
Mijn zoon heeft met rugzakje het regulier basisonderwijs gevolgd ( 26 kinderen in de klas). VO zit hij nu op speciaal onderwijs. 10 kinderen in de klas. Hij zit daar enorm op zijn plek, als een vis in het water. Zijn persoonlijk welzijn is met sprongen vooruit gegaan.
Ikzelf heb 26 leerlingen in de klas ( groep 8). Sowieso al erg druk. 4 kinderen vertonen afwijkend/ongewenst gedrag (niet eens gediagnostiseerd). Een ideaal leef en leerklimaat is vaak ver te zoeken. Volgend jaar is de kans groot dat we 36 kinderen in groep 8 hebben. Ongehoord, zo groot. Had ik maar genoeg geld, dan zou ik zelfs gratis willen werken, om de kinderen kleinere klassen te kunnen aanbieden. Deze groepsgrootte is standaard aan het worden (gemiddeld 26-28 kinderen), daarin zitten vaak kinderen met (ongeveer 3) antisociaal gedrag, 3 kinderen met flinke leer/lees moeilijkheden. 2/3 kinderen met problematische thuissituatie. Dan heb ik het nog niet over de gediagnostiseerde kinderen met dyslexie, ADD, ADHD, PDD_NOS etc kinderen.
Hoe kan een leerkacht elk kind de aandacht geven, die het verdiend? Dit is nu al een machteloze strijd, laat staan na de bezuinigingen. Ik voel me nu al aan alle kanten te kort schieten. Ieder moet doen waar die goed in is.
Maar de externe omstandigheden op macro en micro niveau belemmeren ernstig een ideaal klimaat, om op een veilige, ontspannen manier te kunnen leven, leren en werken.