Passend onderwijs
Reactie
| Naam | Burgemeester de Wildeschool (drs. S.R. Bongers) |
|---|---|
| Plaats | Schagen |
| Datum | 4 maart 2011 |
Vraag1
Wat is uw reactie op het wetsvoorstel? M.a.w.: Welke inhoudelijke suggestie(s) hebt u om het voorstel te verbeteren?Geef hierbij a.u.b. aan in welke hoedanigheid u uw reactie geeft (leraar, ouder, schoolleider, leerling, ambulant begeleider etc.)
Ik ben werkzaam als Ambulant Begeleider cluster 2. Ik heb de volgende suggesties en opmerkingen ten aanzien van het wetsvoorstel:
* Leerlingen met een ernstig spraaktaalprobleem zijn vaak opvallend in de klas en laten vaak geen gedragsproblemen zien. Hierdoor lopen zij de kans 'onzichtbaar' te worden in het reguliere onderwijs en de extra aandacht en begeleding mis te lopen, omdat kinderen met gedragsproblemen eerder opvallen en extra aandacht opeisen. De Ambulant begeleider kan de leerkrachten hierop attenderen en kennis en expertise overdragen naar het reguliere onderwijs.
•Er is een enorme kloof tussen de expertise van cluster 2 scholen en de kennis binnen de reguliere school met betrekking tot de zorg voor leerlingen met een beperking in communicatie en taal. De ambulant begeleider vanuit het speciaal onderwijs overbrugt deze kloof. Ouders maken zich ernstig zorgen wie er straks voor hun kind gaat zorgen, wie kan de verantwoordelijkheid nemen voor de specifieke communicatie die voorwaardelijk is voor deze kinderen?
•De ambulant begeleider is bij uitstek in staat de zorg rondom de leerling te organiseren en met behulp van zijn of haar expertise de leraar in het regulier onderwijs te coachen. Deze werkwijze voorziet in een goede kwalitatieve vorm van passend en thuisnabij onderwijs. Wie neemt deze rol straks over?
•Leerlingen met een ernstige taalspraakstoornis kunnen de begeleiding die zij nodig hebben in het regulier onderwijs straks niet meer krijgen. Daardoor bestaat er een reële kans dat zij sneller instromen in het speciaal onderwijs of wel langer op een cluster 2 school blijven.
•Communicatie en taal zijn onmisbaar in ons leven en in de ontwikkeling van kinderen. Het zijn basisvoorwaarden die alleen door het behouden en ontwikkelen van expertise op deze groep geboden kan worden. Noodzakelijke kennis raakt versnippert en gaat verloren als deze ondersteuning over de vele individuele scholen en door het hele land gespreid wordt en scholen/samenwerkingsverbanden zelf beslissen of en hoe ze kinderen met spraaktaalproblemen gaan begeleiden.
Behandel cluster 2 daarom op alle punten als cluster 1.