Passend onderwijs
Reactie
| Naam | n.v.t. (MAMA Angela de Ruijter) |
|---|---|
| Plaats | Breda |
| Datum | 21 februari 2011 |
Vraag1
Wat is uw reactie op het wetsvoorstel? M.a.w.: Welke inhoudelijke suggestie(s) hebt u om het voorstel te verbeteren?Geef hierbij a.u.b. aan in welke hoedanigheid u uw reactie geeft (leraar, ouder, schoolleider, leerling, ambulant begeleider etc.)
Als ouder van een kind met - ondertussen- een diagnose (stoornis Niet Anders Omschreven met kenmerken van PDD-NOS en ADHD) en geïnteresseerd wegens mijn eigen verleden als Pabo-student ben ik bang dat deze nieuwe plannen alleen maar voor meer problemen gaan zorgen. Waar zullen de ouders - de belangrijkste personen als we het hebben over kinderen - blijven in dit verhaal? Ik vrees dat uiteindelijk de ouders steeds meer aan zeggenschap en inspraak omtrent hun eigen kinderen kwijt zullen raken. Het passend onderwijs is een nobel streven, maar in mijn ogen zal het de plank compleet mis slaan. Ik vraag me ten eerste al af hoe men wil bouwen op een gebrekkige fundering?!? Er 'mankeert' momenteel al genoeg aan het huidige onderwijssysteem. Er is op het reguliere onderwijs naar mijn eigen ervaring te weinig tijd, geld, kennis en moeite om 'speciale' kinderen de extra steun te bieden die ze zeker nodig zullen hebben binnen het regulier onderwijs. Begrijpelijk genoeg zijn er maatregelen nodig, maar men beslist van alles (van diagnose, medicatie tot onderwijs) zonder te kunnen kijken naar het individuele kind en vooral - want men focust vooral vanuit de 'proffesionele' wereld voornamelijk op wat een kind niet kan - de mogelijkheden van een kind. Dweilen met de kraan zou ik dit hele principe noemen, want in plaats van nu de tijd te nemen om het 'probleem' grondig en structureel aan te pakken, grijpt men naar 'nieuwe' maatregelen waarvan men verwacht dat deze alle problemen doen smelten als sneeuw voor de zon.
Met de 'hype' rondom kinderen met o.a. ADHD, autisme en dyslexie rennen we voorbij aan de kern van het verhaal, namelijk kinderen die anders zijn, maar vaak wel een aantal mogelijkheden hebben als er maar iemand voor ze opkomt, want zelf kunnen ze dit helaas nog niet. ik hoop op te mogen komen voor al deze kinderen. Met of zonder stempel, ieder kind is uniek en waar het onderwijs daar nu al niet voldoende op in kan spelen (en dat wijt ik aan 'het systeem', niet aan de leerkrachten zelf), zal het met het passend onderwijs - in mijn ogen - zeker falen....