Passend onderwijs

Reactie

Vraag1

Hierbij geef ik mijn reactie als ouder van een kind met PDD/nos-ADHD
Onze zoon heeft op het reguliere onderwijs gezeten, en heeft hier ondanks rugzak, mantelzorg en individuele begeleiding vanuit PGB gelden een flinke achterstand opgelopen. Dit was niet alleen te wijten aan het feit dat niet alle leerkrachten evengoed met deze problematiek om konden gaan maar meerdere van deze kinderen (3 a 4) in een groep zaten. Voor onze zoon was er toen nog geen plaats in het SO. Nu hij wel op het VSO zit geeft dit een enorme verbetering te zien in leerprestaties, sociaal en maatschappelijk gedrag en levensvreugde. Hetgeen overigens niet wil zeggen dat de zorgen voorbij zijn.
Met de huidige plannen zal dit onderwijs voor minder kinderen toegankelijk worden en voor de kinderen die een plaats hebben in het SO/VSO zal de kwaliteit afkalven.
De oorzaak van steeds meer kinderen met een “etiket” is ook niet zo moeilijk, sinds hervormingen in de lesmethodes eind jaren ’70 begin ’80 is het voor kinderen met genoemde problematiek steeds moeilijker geworden mee te komen. Als je 80% van je energie moet steken in het zien hoe je met je omgeving moet omgaan en afgeleid wordt door alle dingen die tegenwoordig moeten gebeuren, heb niet zoveel meer over om te leren. Structuur en regelmaat zijn toverwoorden voor deze kinderen.
Met de hervormingen en schaalvergroting in het vervolgonderwijs is het voor deze kinderen die gebaat zijn bij overzichtelijke structuur een doolhof geworden waar de vraag hoe te overleven de energie verbruikt die ze voor het leren zouden moeten gebruiken. Het zou de beleidsmakers sieren zich op gedegen wijze te verdiepen in de belevingswereld van deze kinderen alvorens besluiten te nemen gedreven door economische motieven!
Het niet aanbieden van de juiste onderwijsvorm zal leiden tot meer schooluitval , en mensen die aan de onderzijde van de maatschappij belanden of in gunstiger geval (als daar nog plaats is) de sociale werkplaats. Verdere opties zijn uiteraard zorginstellingen, criminaliteit of als de jongere het echt niet meer ziet zitten de trein (maar dan wel er voor in plaats van er in).
Gelukkig heeft men zich wel gerealiseerd dat als je de kwaliteit van het onderwijs afbreekt er meer geld moet naar schooluitval zodat het vers gecreëerde probleem daar kan worden aangepakt.
Mijn motto hierin is dan ook: bezint eer ge begint en onderzoek eerst waarom we zoveel “probleem” kinderen hebben in Nederland en pak dat aan.