Passend onderwijs
Reactie
| Naam | Mevrouw K Eising |
|---|---|
| Plaats | Almere |
| Datum | 16 februari 2011 |
Vraag1
Wat is uw reactie op het wetsvoorstel? M.a.w.: Welke inhoudelijke suggestie(s) hebt u om het voorstel te verbeteren?Geef hierbij a.u.b. aan in welke hoedanigheid u uw reactie geeft (leraar, ouder, schoolleider, leerling, ambulant begeleider etc.)
Hier wordt waarschijnlijk gestreefd naar de ideale situatie die zo weinig mogelijk geld kost. Ik heb onlangs mijn werk in het onderwijs opgezegd, omdat ik het beleid van mijn scholengroep niet kon rijmen met mijn geweten.
Ik heb 16 jaar onderwijservaring. Ik heb les gegeven aan grote groepen leerlingen (gemiddeld 31). Daarin zaten altijd 1 of meerdere leerlingen die steun kregen van Stichting Gewoon Anders of ze hadden andere gedrags- of leerproblemen.
De aandacht en voorbereiding van lessen en de administratie en extra vergaderingen die deze leerlingen met zich meebrengen kosten een leerkracht (ook met ib. en rt-ervaring) veel energie en tijd.
Tegelijkertijd merk ik dat de gemiddelde en bovengemiddelde leerling noodgedwongen verwaarloosd wordt omdat er nu eenmaal maar zoveel uren in een dag zijn.
Ik ben ook werkzaam geweest op een school voor speciaal onderwijs. Ook hier waren de groepen naar mijn mening te groot.
Toch had deze school meer middelen en expertise in huis om goed onderwijs te bieden aan deze kinderen.
Bovendien (navraag leerlingen en ouders en leerkrachten) vinden veel van deze leerlingen dat ze op hun plek zijn in het speciaal onderwijs. Zij hoeven niet meer gefrustreerd te concurreren met kinderen die hen constant de loef afsteken. (vaak een oorzaak van gedragsproblemen) Zij zien en werken met kinderen en volwassenen die sneller begrijpen wat ze willen en wat ze nodig hebben. De school is ingericht naar hun behoeften.
In het regulier onderwijs worden de rechten van regulier functionerende kinderen vaak met voeten getreden omdat rekening gehouden moet worden met kinderen die andere behoeften hebben. Dat is geen discriminatie. Ik denk dat je pas echt wat kunt betekenen voor kinderen met speciale behoeften als je inziet wat ze echt nodig hebben. En dat is hun eigen plek, met mensen en middelen die voor hun bestemd zijn.
Trouwens waarom worden leerkrachten in het reguliere onderwijs gedwongen om speciaal onderwijs te geven als zij gekozen hebben voor regulier onderwijs?
Ik mis het lesgeven en de kinderen, niet de onzinnige vergaderingen en het constant opnieuw uitvinden van het spreekwoordelijke wiel.