Passend onderwijs

Reactie

Vraag1

Ik ben ouder van een "ex" cluster 2 dochter. Zij is op 1,5 jarige leeftijd (in 1989) doof geworden. Mijn vrouw en ik zijn met haar naar St. Michielsgestel gegaan (doveninstituut). Na ongeveer een jaar gaf men ons aan dat zij kon integreren in het reguliere onderwijs. Toen al gaf men aan: "Speciaal waar het moet, Regulier waar het kan".
Wij (ook mijn dochter) hebben geen spijt gehad van deze beslissing. Zij heeft de gewone basisschool, alsmede het gymnasium zonder te doubleren, doorlopen. Studeert, als alles volgens plan, gaat dit jaar af aan de Radboud Universiteit in Nijmegen.
Wat ik wil zeggen is, dat het wel kan, dat kinderen met een beperking regulier onderwijs kunnen volgen. Maar er zijn naturlijk grenzen aan. Mijn vrouw en ik hebben altijd de mening gehad, dat wij de beste deskundigen zijn van ons kind. Soms hebben wij beslissingen genomen tégen advies van deskundigen en anderen in. Volgens doof Nederland hadden wij ons kind in het speciaal onderwijs moeten laten zitten. Maar onze dochter is doof geworden door hersenvliesontsteking en niet erfelijk belast. Integratie is voor haar dus van wezenlijk belang geweest. Maar dit geldt niet voor ieder kind.
Waar wij wel tegen aan zijn gelopen binnen het reguliere onderwijs, is het grote verschil tussen benadering van leerlingen uit het speciale onderwijs. Men is er gewoon niet voor ingericht en uitgerust. Er zijn natuurlijk ook grenzen, niet ieder kind kan het reguliere onderwijs aan.
Ik zeg nog steeds "Speciaal waar het moet, regulier waar het kan".