Passend onderwijs

Reactie

Vraag1

Als ouders zit je vaak in een spagaat: enerzijds de communicatie met de school open te houden en anderszijds de frustratie/kritiek over keuzes van de school. Ik herken veel van wat u als negatieve punten opnoemt in het huidige systeem. Het enige waar ik nu ook voor bang ben is uw "mooie woorden" over bijv. kwaliteit docenten en de leiding die hiervoor verantwoordelijk is en de ouders die ook moeten accepteren dat er een grens is.
Ouders met een kind met beperkingen worden vaak gezien als "ze willen het niet accepteren". Zorg dat ouders en hun inbreng veel sterker naar voren komt! Onlangs brief van de directie gelezen gericht aan ouders van een van de grootste klas (35 groep 6). De nieuwe juf - volgens de kinderen is ze te lief en heeft ze geen controle over de groep - heeft geen klik met de groep. Dit ligt toch echt niet aan haar WANT ze geeft ook les aan een andere, kleinere groep zonder problemen en dit gaat prima. Boodschap op papier: ouders spreek uw raddraaier/meeloper streng toe en er komt nieuwe juf. Bij dit mi didactisch probleem geen rol ouders weggelegd. Lerares vertelt dat ze directeur meedeelt dat ze te weinig weten over omgang asperger, adhd. Een directie die aangeeft: rugzakje, luchtzakje (echt waar!); regering bepaalt maar en school moet onuitvoerbare uitvoeren. Zorgplicht prima.
Diezelfde directie toetst kwaliteit. Ik hou mijn hart vast! Waar blijft inbreng ouders? Opmerking: ik ga altijd uit van de goede bedoelingen van een leraar/directie maar wordt sterk gefrustreerd door de manier waarop een school aankijkt tegen een ouder.
Je bent geen gelijke partij, en ik lees dit weer terug in de brief "ouders moeten ook grenzen accepteren". Maar wie bepaalt deze grenzen, degenen die een ouder meewarig aankijken als degene die geen kritiek wil horen over zijn kind! Alle tegenreacties zijn dan per definitie gekleurd.
Ik kan nog uren doorgaan.
Ouders moeten eindelijk eens een gelijkwaardige partner worden! Of op zijn minst een duidelijk inbreng in het geheel. In uw plan blijft het bij mooie woorden richting ouders. Ik voorzie scholen die met moeite alles regelen (oh ja, mét bezuinigingen) waarbij de scholen de geijkte paden zullen blijven lopen (men kijkt naar regering als een instantie die ze iets onmogelijks door de strot probeert te duwen) waarvan kinderen én hun ouders de dupe zullen worden.
Boodschap: regel de inbreng van de ouders op een duidelijke, meer verantwoordelijke en niet neerbuigende wijze.