Passend onderwijs
Reactie
| Naam | Marcanti College (J. Terwel) |
|---|---|
| Plaats | Amsterdam |
| Datum | 27 februari 2011 |
Vraag1
Wat is uw reactie op het wetsvoorstel? M.a.w.: Welke inhoudelijke suggestie(s) hebt u om het voorstel te verbeteren?Geef hierbij a.u.b. aan in welke hoedanigheid u uw reactie geeft (leraar, ouder, schoolleider, leerling, ambulant begeleider etc.)
Ik ben docent en zorgcoördinator van het Marcanti College, een VMBO school in Amsterdam Oud West, een zogenaamde “zwarte school” met veel zorgleerlingen.
Ik ben voorstander van de invoering van passend onderwijs. Een groter aantal leerlingen dan nu kan het regulier onderwijs volgen of zou dat moeten kunnen volgen en in sommige gevallen ook voor een lager bedrag dan nu in hun “rugzak” zit. Daarnaast kan het aantal leerlingen verminderd worden dat met grote problemen, voortijdig, of onder hun niveau het onderwijs verlaat. Daarvoor is het echter wel nodig dat het onderwijs daarvoor de middelen en de expertise krijgt. Veel van de expertise om deze leerlingen te helpen zit in het speciaal onderwijs en bij de ambulant begeleiders. De tijd en gelegenheid om deze kennis over te dragen, of in het regulier onderwijs in te zetten, ontbreekt in de voorstellen.
In de argumentatie van de voorstellen wordt de groei van het aantal leerlingen met LGF genoemd. De indruk wordt gewekt dat steeds meer leerlingen naar het speciaal onderwijs verwezen worden die daarvoor zonder veel problemen binnen het regulier onderwijs bleven. Dit is echter niet mijn ervaring. Ik werk sinds 1980 op deze school en constateer dat met name het aantal leerlingen met gedragsproblemen groter wordt, de problematiek zwaarder wordt en zich op jongere leeftijd manifesteert. Een groeiende groep leerlingen vertoont gedrag dat zeer problematisch is op en buiten school, terwijl zij in toenemende mate niet of nauwelijks corrigeerbaar zijn. Hoe dat komt, weet ik niet. Ik verwacht dat het voor een deel buiten het onderwijs ligt en voor een deel er binnen, maar duidelijkheid over de precieze aard van deze problematiek is noodzakelijk. Het is utopisch te verwachten dat docenten in het regulier onderwijs daar zonder extra deskundigheid en middelen “passend” mee om kunnen gaan.
Mijn conclusie is dan ook dat de voorstellen met name een bezuinigingsdoel dienen en zullen leiden tot verlies van kennis die wij de komende jaren hard nodig hebben. Ik vrees dat onderwijs, leerlingen en ouders daar de rekening voor gepresenteerd krijgen.