Passend onderwijs
Reactie
| Naam | mevrouw G (ineke) van Veenendaal |
|---|---|
| Plaats | Utrecht |
| Datum | 2 maart 2011 |
Vraag1
Wat is uw reactie op het wetsvoorstel? M.a.w.: Welke inhoudelijke suggestie(s) hebt u om het voorstel te verbeteren?Geef hierbij a.u.b. aan in welke hoedanigheid u uw reactie geeft (leraar, ouder, schoolleider, leerling, ambulant begeleider etc.)
Mijn dochter heeft nld: nonverbale leerstoornis verwant aan autosme.Er is een probleem van volgorde/structuur. Kinderen met nld kunnen bijvoorbeeld wel snel spellen maar zullen maanden doen over het woordjes leren schrijven. NLD is nog steeds niet erkend, dus het geeft nog steeds geen recht op een rugzakje, maar "gelukkig" heeft mijn dochter ook adhd. Op de lagere school is dat nooit herkend. Pas toen bleek dat ze met nld niet naar het speciaal voortgezet onderwijs kon, werd ze weer getest. Na jarenlang voor gek verklaard te zijn geworden door leerkrachten (je moet haar wat harder aanpakken) hoorde ik waarom het normaal was geweest dat ik mijn dochter thuis altijd zo intensief begeleid had: door een focusprobleem genaamd adhd.
Mijn dochter is 13 jaar en zit dit jaar voor het eerst op het speciaal onderwijs. De leerkracht/mentor in het speciale onderwijs vertelde na een paar weken al dat hij "zo niet met haar verder wilde gaan". Ze zou een voortouwtrekker zijn in het zich niet aan regels houden. Als ouder sta je met je rug tegen de muur. Dan toch maar medicatie (die onder de opiumwet (!) valt. Mijn dochter wilde na dat gesprek niet meer naar school. Allemaal onbegrip, omdat regels door haar overtreden werden die ze niet als zodanig herkend had. Dankzij de medicatie waardoor ze beter gefocust kan blijven en dankzij tussenkomst van maatschappelijk werk en gesprekken waardoor ze regels beter begrijpt gaat het nu een stuk beter op school.
Haar medicatie wordt niet vergoed. Dezelfde medicatie die kortdurend werkt wel, maar die vergeet ze in te nemen. Dankzij nieuwe vrienden in het speciale onderwijs heeft ze niet meer het gevoel de enige te zijn die weleens in de war is. Daarom is het speciaal onderwijs voor mij nog altijd geschikter dan het reguliere onderwijs.
En nu zijn bezuinigingen aangekondigd: het meeste geld komt "toch maar bij derde instanies terecht". Nou, zonder maatschappelijkwerk tussenkomst had mijn dochter denk ik nog thuis gezeten. Ook als ik niet bereid was geweest om medicatie uit eigen zak te betalen.
Fijn, als je als ouder zo met je kop tegen een muur mag blijven lopen, wetend dat dat niet zal veranderen binnenkort! Dank je wel, maar niet heus.