Passend onderwijs
Reactie
| Naam | drs A.M. Schipper |
|---|---|
| Plaats | Enkhuizen |
| Datum | 6 maart 2011 |
Vraag1
Wat is uw reactie op het wetsvoorstel? M.a.w.: Welke inhoudelijke suggestie(s) hebt u om het voorstel te verbeteren?Geef hierbij a.u.b. aan in welke hoedanigheid u uw reactie geeft (leraar, ouder, schoolleider, leerling, ambulant begeleider etc.)
Dankzij het persoonsgebonden budget kon onze zoon 6 jaar geleden toch naar de basisschool. De ambulant begeleider heeft er al die jaren voor gezorgd dat de leerkrachten specifieke kennis en kunde over de specifieke taal-spraakproblemen van onze zoon begrepen en konden omzetten naar handelingen in de praktijk. Onze zoon heeft de begeleiding inmiddels -bijna- niet meer nodig omdat het zo goed met hem gaat. Zonder de ambulante begeleiding had hij op het speciaal onderwijs gezeten en was de overheid flink duurder uit geweest en de kansen voor onze zoon op een goede plek in de maatschappij vele malen minder groot. De expertise van ambulante begeleiders van cluster II (taal/spraakproblemen en communicatieve beperkingen) is zo specifiek dat het niet reeeel is om te verwachten dat reguliere basisscholen deze kennis wel even in huis zullen halen. Hiervoor is wel de mogelijkheid, als zij hier geld voor over hebben en deze keus maken. Maar kinderen met taal- en spraakproblemen hebben vaak niet het aller-storendste gedrag in de klas, trekken zich vaker terug, waardoor ze minder opvallen en minder als lastig worden ervaren. Niet de kinderen waar de leerkracht het eerste voor aan de bel trekt. Vaak wordt er geredeneerd dat het wel goed komt met de taalachterstand en dat we ons niet zoveel zorgen moeten maken. Als wij dit indertijd hadden gedaan, waren we niet zo ver geweest als nu. Kinderen die niet de zorg krijgen die nodig is, zakken af naar een lager niveau, raken gedemotiveerd, hebben meer kans op schooluitval. Al met al kost dit de maatschappij veel meer geld. Ik pleit er dus voor dat de ambulante begeleiding, ook de preventieve a.b. en de terugplaatsings a.b. blijft! Met onze zoon gaat het gelukkig heel goed, maar met deze reactie hoop ik iets te kunnen betekenen voor al die (jonge) kinderen waar de betrokken volwassenen het zonder de juiste kennis maar moeten zien te redden. Voor de kinderen die bij voorbaat al minder kansen hebben.
Annechien Schipper, moeder van een ESM-kind en orthopedagoog