Wijziging van het Besluit omgevingsrecht inzake permanente bewoning van recreatiewoningen

Reactie

Vraag1

Heel erg blij mee. Waar ik echter niet blij van word is de rechtsongelijkheid die blijft zolang de gemeenten de eindbeslissing in handen blijven houden.
Mijn gemeente ( oisterwijk) gaat op 4 verschillende manieren met de recreatiewoningbewoners om.
1. Rigide handhaven , met oplegging last onder dwangsom. ( in mijn geval 20.000€)
2. Niets doen. Gelijke gevallen wordt op hetzelfde park niet gehandhaafd.
3. Men trekt 65.000€ uit om onderzoek te doen naar de naar schatting 400/800 arbeidsmigranten die binnen dezelfde gemeente op vakantieparken wonen en hiervoor een duurzame oplossing te zoeken.
4. Men staat open voor een burgerinitiatief van bewoners van een ander park binnen de gemeente om te kijken of permanente bewoning gelegaliseerd kan worden.
5. Als men de situatie op “ de Noenes” in Haaren meerekend ( Haaren wordt volgend jaar samengevoegd met Oisterwijk) dan komen we op 5 manieren. De Noenes wordt al tientallen jaren permanent bewoond. De gemeente Haaren heeft hier geen problemen mee. Oisterwijk echter wel. Maar er gaat gekeken worden of bewoning kan worden “opgerekt”.
Maar als ik als dakloze mij inschrijf op het adres van mijn recreatiewoning ( wat gewoon mag, daar is jurisprudentie over) en ik word bij 17 controles 2 keer fysiek aangetroffen, krijg ik een last onder dwangsom van 20.000€ opgelegd.
Met andere woorden: als ik dakloos wordt mag ik ook geen gebruik meer maken van mijn recreatiewoning .
Mijn recreatiewoning had ik al jaren in eigendom voordat ik dakloos werd.