Conceptwetsvoorstel voor de implementatie van de herziende EU richtlijn hernieuwbare energie, over de artikelen gericht op het versnellen van vergunningsprocessen voor hernieuwbare-energieprojecten

Reactie

Naam Anoniem
Plaats Krimpen aan den IJssel
Datum 15 maart 2025

Vraag1

Het conceptwetsvoorstel gaat over zuivere implementatie van een EU richtlijn, waarbij het aantal keuzes beperkt is. Voor de consultatie zijn wij benieuwd naar uw zienswijze op de volgende keuzes:
- Algemene zienswijze en verwachte effecten van het wetsvoorstel
U wilt EU richtlijnen versneld gaan implementeren ten koste van milieu, biodiversiteit en leefbaarheid. Dat vind ik een slecht idee. Beter kunt u dit nalaten.

Vraag2

- In het wetsvoorstel is ervoor gekozen de bevoegdheid voor het aanwijzen van versnellingsgebieden te leggen bij het Rijk en bij de provincies. Het Rijk als verantwoordelijke voor de doelstelling van de richtlijn en de provincies als gebiedsregisseur bij de energietransitie. Een andere keuze zou kunnen zijn om ook gemeenten deze bevoegdheid te geven.
Liever zie ik dat gemeenten de versnellingsgebieden bepalen, en NIET het Rijk en de provincies. De gemeenten kennen hun eigen gebied het best, en staan dichter bij de burgers.

Vraag3

- De richtlijn biedt de mogelijkheid om de bepaling dat hernieuwbare-energieprojecten van hoger openbaar belang worden vermoed te zijn te beperken. Van deze mogelijkheid tot beperking wordt geen gebruik gemaakt. Zo worden de mogelijkheden die de herziene richtlijn biedt maximaal benut.
Ik vind het totaal aan individuele burgerbelangen in een bepaald gebied veel belangrijker dan het algemeen belang. Ik ben er tégen dat het belang van individuele inwoners van een bepaald gebied wordt geschaad om z.g. het algemeen belang te dienen.

Vraag4

- Vanwege het belang van wind- en zonne-energie voor het halen van de REDIII doelstelling maakt het conceptwetsvoorstel maximaal gebruik van de mogelijkheid om wind- en fotovoltaïsche zonprojecten generiek vrij te stellen van natuurbeoordelingen, ook als uit de screening blijkt dat er toch negatieve effecten zijn voor natuur- en milieu. De richtlijn biedt dan de mogelijkheid van financiële compensatie. Met de richtlijn kunnen overigens ook infrastructuurprojecten gebruik maken van financiële compensatie (hier biedt de richtlijn geen keuze).
Ik vind het heel slecht als er geen natuuronderzoek gedaan wordt. Ik vind dat het toebrengen van natuurschade NIET afkoopbaar moet zijn met geld, en al helemaal niet met belastinggeld.
(Overigens : In wiens zak komt dat afkoop-geld terecht ? In de zak van de burger ? )