Conceptwetsvoorstel voor de implementatie van de herziende EU richtlijn hernieuwbare energie, over de artikelen gericht op het versnellen van vergunningsprocessen voor hernieuwbare-energieprojecten
Reactie
Naam | Anoniem |
---|---|
Plaats | Oldebroek |
Datum | 28 februari 2025 |
Vraag1
Het conceptwetsvoorstel gaat over zuivere implementatie van een EU richtlijn, waarbij het aantal keuzes beperkt is. Voor de consultatie zijn wij benieuwd naar uw zienswijze op de volgende keuzes:- Algemene zienswijze en verwachte effecten van het wetsvoorstel
Het wetsvoorstel gaat voorbij aan bestaande wetgeving waardoor de grondslag voor bezwaar maken verdwijnt. Geen goed voorstel als overheid vertrouwen van de samenleving wil genieten.
Vraag2
- In het wetsvoorstel is ervoor gekozen de bevoegdheid voor het aanwijzen van versnellingsgebieden te leggen bij het Rijk en bij de provincies. Het Rijk als verantwoordelijke voor de doelstelling van de richtlijn en de provincies als gebiedsregisseur bij de energietransitie. Een andere keuze zou kunnen zijn om ook gemeenten deze bevoegdheid te geven.Het Rijk is niet de aangewezen overheid om om te gaan met lokale ontwikkelingen. Daarvoor is de afstand tot de individuele burger te groot. Dit is logisch, maar daarom ongeschikt om Rijk het voortouw te laten nemen. Provincie en gemeentes staan dichter bij de burger.
Vraag3
- De richtlijn biedt de mogelijkheid om de bepaling dat hernieuwbare-energieprojecten van hoger openbaar belang worden vermoed te zijn te beperken. Van deze mogelijkheid tot beperking wordt geen gebruik gemaakt. Zo worden de mogelijkheden die de herziene richtlijn biedt maximaal benut.Hiermee word de mogelijkheid om lokaal samen tot alternatieven te komen beperkt, daarnaast is een uitzonderingspositie van openbaar belang geen goed signaal.
Vraag4
- Vanwege het belang van wind- en zonne-energie voor het halen van de REDIII doelstelling maakt het conceptwetsvoorstel maximaal gebruik van de mogelijkheid om wind- en fotovoltaïsche zonprojecten generiek vrij te stellen van natuurbeoordelingen, ook als uit de screening blijkt dat er toch negatieve effecten zijn voor natuur- en milieu. De richtlijn biedt dan de mogelijkheid van financiële compensatie. Met de richtlijn kunnen overigens ook infrastructuurprojecten gebruik maken van financiële compensatie (hier biedt de richtlijn geen keuze).Een bizar voorstel, iedereen heeft zich aan de wet te houden. Particulieren en bedrijven worden zwaar beperkt omwille van natuurbeoordeling. Ontwikkeling is enkel mogelijk bij aantoonbare natuurverbetering. Dan verslechtering toestaan vergroot de opgave voor anderen ten onrechte en geeft een bijzonder slecht signaal aan de samenleving over hoe serieus de overheden natuurherstel benaderen.