Wmo 2015: Wetsvoorstel resultaatgericht beschikken en vereenvoudigen geschilbeslechting

Reactie

Naam	Gemeente Rhenen (Z van 't Veer)
Plaats	Rhenen
Datum	14 februari 2020

Vraag1

In het wetsvoorstel is bepaald dat bij een beschikking met resultaatbeschrijving altijd een ondersteuningsplan wordt opgesteld. Het ondersteuningsplan maakt deel uit van de beschikking met resultaatbeschrijving.
Vindt u het wenselijk om ook bij een beschikking met een tijdsduurbeschrijving een ondersteuningsplan verplicht te stellen? Zo ja, welke redenen heeft u daarvoor?

Een ondersteuningsplan maakt bij ons altijd al deel uit van de beschikking. In dit wetsvoorstel wordt echter met een ondersteuningsplan ook bedoeld dat alle activiteiten en de frequentie ervan worden benoemd. Dat is te doen voor huishoudelijke ondersteuning, maar niet voor andere ondersteuningsvormen zoals begeleiding.
Als je aan een ondersteuningsplan waarin taken en frequenties al hebt ingevuld, nog uren toevoegt, dan leg je vast hoe lang iemand over de uitvoering van de taken moet doen. Wat dan, als iemand de activiteiten eerder af heeft? En wat telt dan bij de evaluatie of bij verschil van mening over het resultaat? De bestede uren of de uitvoering van de activiteiten in de juiste frequentie.

Vraag2

Via het wetsvoorstel wordt geregeld dat geschillen over de uitvoering van maatwerkvoorzieningen in eerste instantie bij de gemeente kunnen worden aangekaart. Het gaat dan om alle typen maatwerkvoorzieningen: diensten, hulpmiddelen, woningaanpassingen een andere maatregelen. Is dit praktisch uitvoerbaar? Zo nee, waarom niet?

Voor dit onderdeel wordt verwezen naar het advies van de cie Scheltema. Maar dat ging over de integrale geschilbeslechting in het sociaal domein. Waarom dit nu alleen in de WMO regelen?
In de voorgestelde werkwijze gaan verschillende klachtenprocedures door elkaar lopen, nl die rechtstreeks bij de aanbieder en die bij de gemeente. Dat maakt het voor de inwoners niet eenvoudiger. De rol en de verantwoordelijkheid van de aanbieder/zorgverlener in de uitvoering wordt volledig overgeslagen.
Het rechtszekerheidsdeel is al geregeld in het ondersteuningsplan en deze onderdeel maken van de beschikking. Dus wat is hier dan de meerwaarde en waarom wordt dit uitgebreid naar alle zorgvormen en producten?
Wat als de kwaliteit van de uitvoering niet door de gemeente meer is te beïnvloeden bv door de krapte op de arbeidsmarkt?
Het is in ieder geval een nieuwe taak voor de gemeente en bij een nieuwe taak horen ook nieuwe middelen. En anders niet!.

Vraag3

Zijn er andere punten in het wetsvoorstel die naar uw mening aandacht behoeven of die het ontwerp kunnen versterken?

Extra voorwaarden rondom kwaliteitszorg opnemen in de verordening en de wijze van toezicht op de kwaliteit van de voorzieningen past beter in het beleidsplan dan in de verordening.
Hoeveel wil je vastleggen: verplichte cliëntervaringsonderzoek door de aanbieders, door de gemeente, door... hoeveel . Wat wordt de klant er wijzer van? En wordt de ondersteuning daar beter van?
Kijk uit dat je met reparaties van de Wet niet tot een onmogelijke combinatie van allerlei zaken komt en onnodige juridisering. Wat komt er nog van maatwerk terecht als je alles gaat vastleggen in taken, frequenties en uren en daarop controle vraagt. Op deze manier beweeg je hard in de richting van minutenregistraties waar je in de wijkverpleging van af wilt.