Rookvrije schoolterreinen

Reactie

Vraag1

Deze regelgeving beoogt bij te dragen aan een rookvrije generatie, vanuit het idee dat ‘zien roken doet roken’. Het gaat dus niet om een rechtstreeks nadeel dat niet-rokers ondervinden door de verwerpelijke keuzes van de rokers (meeroken, terecht punt). Maar het draait om de veronderstellingen dat elke keuze die niet bijdraagt aan een lang, gezond, verantwoord leven moet worden ontnomen en dat onze medeburgers niet in staat zijn om zelf keuzes te maken op basis van goede voorlichting. Dus zelfs gedrag dat enkel in potentie en indirect wellicht bijdraagt aan andermans foute keuzes dient te worden verboden. Dat vind ik vrij fundamenteel en onacceptabel.

Deze regelgeving zet de deur op een kier om verregaand in te grijpen in de keuzevrijheid van elk individu om eigen keuzes te maken. Het legt een gezondheidsdictatuur op. Nu alleen nog op onderwijsterreinen, maar eigenlijk overal: Het onderscheid tussen een balkon in de open lucht op een hogeschool met enkel meerderjarigen en de openbare ruimte wordt nu nog gemaakt, maar is in wezen arbitrair. En het heeft nu enkel betrekking op roken, maar als we deze beperkingen accepteren is er geen enkel bezwaar om vergelijkbare verboden toe te passen op andere ‘verwerpelijke’ keuzes. Denk aan het drinken van een goed glas wijn (alcoholisme, zien drinken doet drinken!) of het eten van een snickers (12% van de kinderen heeft overgewicht, zien eten doet eten!). En onderwijsinstellingen krijgen niet alleen de dwang om elk ongezond gedrag te ontmoedigen, maar zelfs de opdracht om een verbod te handhaven.

Het leven is zoveel meer dan zo lang mogelijk de dagen uitzitten en elk risico uit de weg gaan. We moeten waarderen dat zingeving begint bij vrijheid, bij grenzen opzoeken, bij risico. Individuele vrijheid betekent juist dat we jongeren moeten voorlichten om zelf te bepalen wat de juiste keuze is, niet om elke verleiding weg te nemen. Volgen we het pad van dit rookverbod, dan eindigen we met een generatie van ruggengraatloze boekhouders wiens hoogste streven is om 100 jaar oud te worden en na een ongeleefd leven alsnog onvermijdelijk dood te gaan.

We weten allemaal dat rokers slechte mensen zijn. Maar dit is een groter belang, dit gaat om het recht op keuzevrijheid, de waarde van vergissingen, het voorkomen van overheidsdwang en ingebeeld slachtofferschap. Nu is de tijd om in opstand te komen!