Wet gemeentelijk toezicht seksbedrijven

Reactie

Vraag1

Ik ben werkzaam bij een middelgrote gemeente als beleidsadviseur zorg en veiligheid. In onze gemeente houden we toezicht op de prostitutiebranche, handhaven we op illegale prostitutie en misstanden en organiseren we zorg wanneer er vermoedens zijn van seksuele uitbuiting. Vanuit verschillende invalshoeken hebben wij gekeken naar de gevolgen van de invoering van deze wet. Deze wet heeft als doel om o.a. bijzondere persoonsgegevens te verwerken, zodat we beter toezicht kunnen houden en om misstanden te voorkomen in de seksbranche. Vanuit het oogpunt van toezicht en handhaving is het verwerken van (bijzondere) persoonsgegevens haast niet te voorkomen. We vinden het belangrijk om adequaat op te kunnen treden tegen misstanden, zoals mensenhandel. Het verwerken van bijzondere persoonsgegevens moet echter wel in redelijke verhouding staan tot het doel. Daar komt bij dat werkprocessen en systemen van gemeenten, domeinoverstijgende -en regionale samenwerkingen dit niet altijd (veilig) uitvoerbaar maken. De privacy van sekswerkers mogen we hierbij niet uit het oog verliezen.

In onze gemeente hebben we één vergunde seksinrichting. Deze wet maakt het toezicht op deze inrichting beter uitvoerbaar, ook voor de exploitant zelf. Echter, we zien dat het merendeel van de sekswerkers in de thuisomgeving of elders werkt. We zien ook dat deze beroepsgroep het liefst anoniem en buiten beeld wil blijven. Het invoeren van een vergunningsplicht kan daarom averechts werken en ervoor zorgen dat sekswerkers nog meer de anonimiteit opzoeken. Het is dus de vraag of deze wet het werk echt veiliger maakt voor sekswerkers.

Tot slot heeft een vergunningsplicht ook gevolgen voor het werkproces bij de gemeente. Niet elke gemeente is toegerust om dit zowel beleidsmatig als in de uitvoering mogelijk te maken. Het vraagt om een zekere mate van specialisme. En dan nog blijft het de vraag of je hiermee de doelgroep bereikt die je wil bereiken. Het blijft belangrijk om naast repressie in te zetten op preventie. Door het organiseren van bewustwording en voorlichtingen om sekswerkers weerbaarder te maken tegen uitbuiting. Het gaat ook om het organiseren van laagdrempelige ondersteuning; voor sekswerkers die daar zelf een beroep op willen doen, dan wel sekswerkers die in risicogroepen vallen. We moeten er vooral voor zorgen dat we in gesprek komen en blijven met sekswerkers, zodat er een passende aanpak komt waarin alle belangen zijn gehoord.