houdende wijziging van de Tabaks- en rookwarenregeling in verband met het invoeren van standaardverpakkingen voor sigaren en elektronische dampwaar

Reactie

Vraag1

Geachte heer/mevrouw,

Een sigaar is geen wegwerpartikel. Het is geen haastig gerookt tussendoortje in een stressvolle werkdag. Een sigaar is onderdeel van een traditie, een cultureel ritueel dat generaties overstijgt.

De sigaar is verbonden met momenten van reflectie, vieren, en waarderen. Van een geboorte tot een overwinning, van een goed gesprek tot een stil moment voor jezelf — de sigaar staat symbool voor rust, bewust genieten, en een zekere levenskunst. De verpakking van een sigaar maakt deel uit van deze beleving. Het ontwerp, de signatuur van de maker, de afkomst: het is niet zomaar marketing, het is erfgoed. Net zoals wijnetiketten of whiskylabels verhalen vertellen over vakmanschap, regio en traditie, doet een sigarenbandje en -doos dat ook.

Slechts 2 à 3% van de Nederlanders rookt wel eens een sigaar. Het zijn geen jongeren of kettingrokers, maar vaak volwassenen die bewust kiezen voor kwaliteit, historie en beleving. Het huidige voorstel maakt van dit culturele object een generiek gezondheidsproduct, zonder onderscheid tussen massaconsumptie en ambachtelijke traditie. Daarmee gaat er meer verloren dan een mooi doosje — het tast ook een stuk cultuur aan.

Sigaren zijn geen verslavingsproducten zoals vapes of sigaretten. Ze zijn geen opstap naar roken voor jongeren, en hun gebruikersgroep groeit niet. Integendeel: de sigaar is een nicheproduct, met een hoge accijns, en een rijke historie van vakmanschap — vaak met wortels in familiebedrijven, specifieke regio’s en ambachtelijke productiemethoden.

Laat de ervaring, het verhaal en de waardigheid van de sigaar intact. Niet alle rookwaar is hetzelfde. Een goed gereguleerd product hoeft niet onherkenbaar gemaakt te worden. Bescherm ook het culturele erfgoed, en behandel de sigaar zoals je dat bij andere ambachtelijke genotsmiddelen zou doen — met nuance en respect.