Wet stikstofreductie en natuurverbetering

Reactie

Vraag1

Natuur kan niet herstellen zonder de schadelijke uitstoot van stikstof drastisch terug te brengen. Investeren in natuurherstel is als dweilen met de kraan open wanneer stikstofemissies onvoldoende dalen.

Er dient daarom zo spoedig mogelijk een bindend stikstofreductieplan te worden opgesteld; een afrekenbaar programma, wettelijk geborgd met een stikstofemissiereductie van 50% in 10 jaar met 2-jaarlijkse tussendoelen. Alleen dan ontstaat zekerheid voor economische ontwikkeling én daadwerkelijk natuurherstel.

Het voorliggende wetsvoorstel steekt hier schril tegen af. De ambitie voor stikstofreductie is onvoldoende ambitieus en gaat bovendien uit van streefwaarden, die juridisch onvoldoende hard zijn. Daarmee is het kader die het wetsvoorstel biedt onvoldoende om de stikstofproblematiek structureel op te lossen. Zowel de kwaliteit van de natuur, als gezondheidheid van de bevolking en economie zullen ernstige schade blijven ondervinden. Het risico van een moeras aan juridische procedures is dan ook groot.

Voor elke sector is de stikstofreductie een flinke opgave, maar in het bijzonder voor de Nederlandse landbouw; de intensieve veehouderij is verantwoordelijk voor ca. 65 procent van de Nederlandse stikstofuitstoot. Om het doel van 50% stikstofemissiereductie te bereiken is een transformatie van industriële landbouw naar ecologisch landbouw met aanzienlijk minder dieren onvermijdelijk.

Met hervorming van de landbouwsector worden meerdere maatschappelijke problemen in een keer aangepakt. Naast de stikstofcrisis, ook de klimaatcrisis, de biodiversiteitscrisis in Nederland, ontbossing voor veevoer, gezondheidsschade door fijnstof en besmettelijke dierziekten, mestfraude door het grote mestoverschot, de druk op de kwaliteit van ons grond- en oppervlaktewater en de tanende sociaal economische situatie op het platteland. Bovendien draagt een krimp van de veestapel bij aan het aanpakken van de handelsoverschotten die voortkomen uit de economische gevolgen van de coronacrisis. Een recente kosten-batenanalyse bevestigt dat investeren in de omslag van het landbouwsysteem de maatschappij op den duur miljarden oplevert aan vermeden schade aan natuur, klimaat en gezondheid. Een ruim gevuld omslagfonds (waarvan de oprichting reeds is aangekondigd) is hiervoor een vereiste.

(Deze positionering is een aanvulling op de gezamenlijk ingediende reactie van de natuur- en milieuorganisaties, waaronder Greenpeace)

Bijlage