Wet stikstofreductie en natuurverbetering

Reactie

Vraag1

De plannen van het kabinet om de stikstofdepositie op de natuur te verminderen zijn volstrekt onvoldoende.
De kabinetsplannen richten zich enkel op de bescherming van habitats, terwijl het verplicht is ook een groot aantal dier- en plantensoorten te beschermen. Ook betreffen ze enkel Natura 2000-gebieden, terwijl in héél Nederland habitats én soorten beschermd moeten worden, dus ook buiten deze Natura 2000-gebieden.
Zelfs van de Natura 2000-gebieden wil het kabinet slechts 50% van de oppervlakte voldoende beschermen tegen overmatige stikstofdepositie, terwijl álle Natura-2000 gebieden beschermd moeten worden.
De kabinetsplannen willen op langere termijn bepaalde instandhoudingsdoelstellingen bereiken, maar bieden geen bescherming tegen verdere achteruitgang op korte termijn, terwijl dat wel verplicht is.
De kabinetsplannen spreken over een inspanningsverplichting, terwijl er een resultaatsverplichting is, namelijk het behouden of herstellen van een gunstige staat van instandhouding.
De kabinetsplannen spreken van het vinden van een goede balans tussen het borgen van het behoud van natuurwaarden en de mogelijkheden tot herstel, en de ruimte voor economische ontwikkeling en de haalbaarheid en betaalbaarheid van de maatregelen. Voor Natura 2000-gebieden is deze beoordelingsmarge er niet.
De Kamerbrief over de plannen meldt dat een stikstofdepositiereductie van gemiddeld 255 mol/ha/jaar nodig is. Dat is volstrekt onvoldoende. Om voldoende bescherming te bieden aan zowel soorten als habitats binnen én buiten Natura 2000-gebieden is een generieke reductie van 790 mol/ha/jaar noodzakelijk, plús een verdere reductie bij circa 50% van alle Natura 2000-gebieden.
Het valt eenvoudig aan te tonen dat geen enkele combinatie van technische maatregelen de natuur in Nederland voldoende beschermt tegen overmatige stikstofdepositie. De enige oplossing ligt in het drastisch verminderen van toevoer van stikstof naar de landbouw, met circa 75%, via bronmaatregelen op kunstmest en veevoerimport.
Tot slot zijn de kabinetsplannen ook weinig rationeel. Hoe langer wordt gewacht met het nemen van vergaande maatregelen, hoe langer en hoe meer de natuur achteruitgaat, hoe meer gezondheidsschade wordt veroorzaakt, hoe meer desinvesteringen in de verkeerde maatregelen worden gedaan, en hoe groter de economische schade wordt wanneer meer activiteiten langs juridische weg verboden gaan worden.
Bijgaand treft u een uitgebreider uitwerking van bovenstaande visie aan.

Bijlage