Wet stikstofreductie en natuurverbetering

Reactie

Vraag1

Ik heb de twijfelachtige eer om al 40 jaar te wonen op het platteland (tussen de boeren) in het meest vee-intensieve deel van Nederland (zuid-oost Brabant). Hoe is het toch mogelijk dat we als Nederland het maar niet voor elkaar krijgen een sector (agrarische sector) die zo’n grote impact heeft op de leefomgeving van ons allemaal aan banden te leggen? Stikstofuitstoot, fijnstof, antibioticagebruik, monocultuur, wateronttrekking, gifgebruik, zoönose (nu weer met de nertsen), verzuring van de grond, dierenleed en afbraak van de biodiversiteit zijn zaken die grotendeels aan de intensieve landbouw en veeteelt te koppelen zijn. En onder het mom van ‘voeder van de wereld’ plegen we roofbouw op onze eigen leefomgeving en indirect daarbij ook op onze gezondheid. En dit is niet iets dat we pas sinds kort weten. Al vele decennia lang zijn er serieuze signalen dat het op deze manier exploiteren van onze grond onhoudbaar is. Het feit dat de agrarische sector al die tijd, middels de lobbyactiviteiten van de belangenorganisaties, heeft geprobeerd alles bij het oude te laten, geeft aan dat we van de boerensector qua verandering niets te verwachten hebben. Waarom worden veel andere vervuilende sectoren in Nederland geconfronteerd met keiharde eisen, en ontspringt de boerensector steeds de dans? Natuurlijk weet ik ook dat de boeren de laatste jaren ook te maken hebben gehad met strengere eisen, maar omdat die eisen altijd zo kleinschalig waren, hebben ze geen significant effect gehad. Anders waren we immers niet in deze situatie belandt. Een klassiek voorbeeld van ‘zachte heelmeesters maken stinkende wonden’. En dat al tientallen jaren lang! We belanden met de agrarische sector van het ene schandaal in het andere schandaal. We hebben als samenleving recht op een nationale visie voor wat betreft leefomgeving. Als we met z’n allen weten dat de intensieve landbouw en veeteelt zo niet langer kan, waarom doen we er dan niets aan? Waarom komt er geen nationale discussie over de leefomgeving waarin we met z’n allen willen leven over pakweg tien of twintig jaar. Dat er verandering nodig is weet iedereen, toch? Het verbaast me dan ook dat mevrouw Schouten weer met een wet komt waaruit blijkt dat ze het niet begrepen heeft. De agrarische sector was aan zet, en blijft aan zet. Teleurstellend!