Wet stikstofreductie en natuurverbetering

Reactie

Vraag1

Het is sinds de 80-er jaren van de vorige eeuw al bekend dat er veel te veel stikstof per hectare in de grond terecht komt. Hetzij door directe mestgiften, maar vooral agv. atmosferische depositie. Dit heeft tot gevolg dat de nutriëntenbalans in de bodem ernstig wordt verstoord, waardoor de bodem degradeert. Met als gevolg een heel slecht bodemleven (bacteriën, schimmels, insecten). Dit uit zich in een enorme afname van de biodiversiteit, zowel op het agrarische land (dat 2/3 van NL beslaat!) als in de natuurgebieden. Dit is door WUR en Radboud University al met onderzoek onweerlegbaar aangetoond. Ik doe zelf onderzoek naar insecten in natuurgebieden (Kaaistoep, Tilburg : zie resultaten Hallmann, 2019) en vogels in weidevogelgebieden en merk de enorme teloorgang van deze diergroepen. Wordt het niet eindelijk eens tijd om de niet-grondgebonden normen voor stikstof te verlaten en deze af te stemmen op de draagkracht van het natuurlijke milieu en haar bewoners? En dan niet met woorden, maar met harde, controleerbare normen. Sterk verlaagde streefwaarden zijn noodzakelijk om te kunnen blijven leven in een gezonde omgeving en een aantrekkelijke, natuurrijk landschap ipv. een industrieel agrarisch bedrijventerrein. We moeten met zijn allen eindelijk eens ons leefmilieu en de volksgezondheid op nummer 1 zetten.