Wetsvoorstel strafbaarstelling verheerlijken van terrorisme en openbare steunbetuiging aan terroristische organisaties

Reactie

Vraag1

Geachte commissie,
Ik maak mij ernstige zorgen over het huidige wetsvoorstel inzake de strafbaarstelling van het “verheerlijken van terroristische misdrijven” en steunbetuiging aan verboden organisaties. Hoewel het belangrijk is om geweld tegen burgers te voorkomen, schiet dit voorstel tekort op de
volgende punten:
1. Vage en onduidelijke definities De termen verheerlijken en steunbetuiging zijn slecht omschreven. Zoals een ervaren jurist opmerkt, overlappen begrippen als ‘vergoelijken’ en ‘verheerlijken’ aanzienlijk zonder heldere grenslijn. Daarbij schuilt het gevaar in willekeur: wat nu omgang met een meloen symbool zijn voor verzet, kan in de toekomst als terrorisme worden
geïnterpreteerd.
2. Bedreiging voor vrijheid van meningsuiting EHRM-jurisprudentie benadrukt dat uitingen die shockeren of verontrusten, juist beschermd moeten zijn in een democratie.
Bovendien waarschuwt een expert: “Uitingen moeten kunnen shockeren, kwetsen en verontrusten, …” Dit wetsvoorstel kan leiden tot een chilling effect: politici, journalisten en burgers durven niet meer te spreken uit angst voor vervolging.
3. Asymmetrische rechtsbescherming Het wetsvoorstel richt zich op niet-statelijke organisaties, zoals Palestijnse verzetsgroepen. Terwijl staten – hoe gewelddadig ook – buiten schot blijven.
Dit creëert een ongelijke behandeling en ondermijnt de rechtsstaat.
4. Internationaal recht erkent verzet tegen bezetting Archivering van verzet tegen bezetting – bijvoorbeeld tijdens WO II – is toegestaan. Het huidige voorstel maakt het echter mogelijk om symbolisch verzet criminaliseren, terwijl geweld door staten onbestraft blijft.
Adviespunten voor een betere wetgeving
1. Strikte, juridisch heldere definities
– Scheid duidelijk tussen duiding van historische bevrijdingsdaden en oproepen tot geweld of terrorisme.
2. Bescherming van legitieme politieke expressie
– Formuleer expliciete uitzonderingen voor symboliek, kritiek en inhoudelijke politieke uitingen, mits zonder aanzetten tot geweld.
3. Gelijke toepassing voor staten en niet-statelijke actoren
– Voor alle vormen van geweld gelden dezelfde begrenzingen gesprekmogelijkheden.

Het wetsvoorstel moet in zijn huidige vorm teruggetrokken of grondig herzien. Ontwikkel een duidelijke, proportionele en democratisch verantwoorde regeling – niet gebaseerd op politieke voorkeuren, maar op rechtsbeginselen.
Hoogachtend,
Gijs Schraverus