Wetsvoorstel strafbaarstelling verheerlijken van terrorisme en openbare steunbetuiging aan terroristische organisaties

Reactie

Vraag1

De vrijheid van meningsuiting is een essentieel democratisch recht, en protest – hoe ongemakkelijk soms ook – hoort daar onlosmakelijk bij. Of het nu gaat om klimaatactivisten van Extinction Rebellion, burgers die zich zorgen maken over mensenrechtenschendingen, of demonstranten tegen etnische zuivering: een gezonde samenleving laat ruimte voor kritische geluiden.

Dit wetsvoorstel dreigt die ruimte onnodig in te perken. Het risico is groot dat het wordt ingezet om legitieme protestbewegingen te stigmatiseren, zoals we recent zagen in Engeland. Daar plaatste de regering de vreedzame actiegroep ‘Palestine Action’ op de terrorisme-lijst – een besluit waar Amnesty International fel tegen ageerde (NOS, 2024). In Nederland gebeurt iets vergelijkbaars: kritische burgers worden steeds vaker weggezet als radicaal of extremistisch, alleen omdat hun standpunten niet passen binnen de politieke consensus.
Het is veelzeggend dat zelfs het tonen van een watermeloen – een symbool van Palestijns verzet – in de Tweede Kamer meteen werd uitgelegd als steun voor Hamas (NOS, 2023). Dit toont aan hoe snel symbolische uitingen onder dit wetsvoorstel als ‘terroristisch’ bestempeld kunnen worden.
In plaats van protest verder te criminaliseren, zou de overheid moeten investeren in dialoog. Want wie vreedzame demonstranten wegzet als gevaar, ondermijnt niet alleen grondrechten, maar ook het vertrouwen in de democratie. Dit wetsvoorstel is geen oplossing – het is een ernstige bedreiging voor onze vrijheid en democratie.