Wetsvoorstel strafbaarstelling verheerlijken van terrorisme en openbare steunbetuiging aan terroristische organisaties

Reactie

Vraag1

Ik vind het wetsvoorstel weinig toegevoegde waarde hebben, en grote mogelijkheden bied om vrijheid van meningsuiting te beperken zonder daarvoor echt sterke argumenten te moeten bieden.

Het argument dat de huidige maatregelen niet toereikend zijn, is in mijn ogen niet duidelijk beargumenteerd. Nu kan men het hypothetische voorbeeld nemen van de IS aanhanger die wél met de IS vlag zwaait, maar toch netjes geen aansporing tot terroristische geeft, en zo dus door de mazen van de huidige weg glipt - maar ik denk dat niemand dat nou echt heel waarschijnlijk vind.

De huidige wetten lijken mij dan een veel beter uitgangspunt. Het feit dat de nieuwe wet conform zou zijn met enkele landen in de EU lijkt me ook niet bijzonder relevant. Ik zou zelfs verder willen gaan, en andere landen zoals Duitsland en Engeland als voorbeelden nemen van hoe dergelijke wetten tot erstige inperkingen van vrijheid van meningsuiting kan leiden en hoe het debat over belangrijke internationale en nationale zaken beperkt - of ruimte geeft aan partijen om dit in te perken.

Het gaat dan specifiek over de concreetheid van het concept "verheerlijken" en "terroristische organisatie". Ik heb er vrij weinig vertrouwen in dat deze termen niet te veel interpretatieruimte houden voor de overheid om daar - als het uit zou komen - gebruik van te maken om ongewenste discussies maar uit de weg te gaan. Neem als voorbeeld hoe het African National Congress (ANC) in sommige EU landen als terreurorganisatie werd geclassificeerd. Zouden we daar dan ook niet over hebben mogen praten/protesteren/discussiëren? Kijk naar het Verenigd Koninkrijk, waar nu de groep Palestine Action een terreurorganisatie is gelabelled, en mensen hiervoor opgepakt kunnen worden. Geen gewapende acties, alleen materiële schade en een discussie die de overheid liever uit de weg gaat. Zelfs in Nederland hoef je niet ver te zoeken; politici in het huidige kabinet zoals Yesilgöz beweren dat de watermeloen een symbool zou zijn voor steun aan Hamas. Hieruit blijkt duidelijk een positie van de VVD, wiens minister dit wetsvoorstel indiende. Om over de standpunten en uitspraken van de heer Wilders, hofnar van het kabinet in absentia, nog maar te zwijgen.

Het wetsvoorstel voegt niets toe wat met de huidige wetten niet al mogelijk is, en de mogelijkheid tot misbruik, zeker gezien de huidige politieke omstandigheden, zijn onaanvaardbaar hoog.