Wetsvoorstel strafbaarstelling verheerlijken van terrorisme en openbare steunbetuiging aan terroristische organisaties

Reactie

Vraag1

Dit wetsvoorstel pretendeert terrorisme te bestrijden, maar is in werkelijkheid een poging om politieke meningsuiting te onderdrukken.
Terreur wordt in deze wet vrijwel exclusief gekoppeld aan islamitisch geïnspireerd geweld. De tekst ademt een impliciete maar glasheldere verwijzing naar jihadistische dreiging. Ondertussen blijven andere vormen van terreur – gepleegd door regimes met extreemrechtse, racistische of koloniale drijfveren – volledig buiten beeld. Die bestaan blijkbaar niet in de wereld van deze wetgever.
Binnenlandse extreemrechtse politici die openlijk haatzaaien tegen migranten en moslims – denk aan Geert Wilders – worden evenmin geraakt door deze wet. Terwijl juist hun opruiende retoriek bijdraagt aan een klimaat van intimidatie en geweld, waarin minderheden steeds onveiliger leven. Als het verheerlijken van geweld werkelijk strafbaar moet zijn, waarom blijven dit soort uitingen dan buiten schot?
Deze wet kiest bewust voor een selectieve aanpak van terrorisme. Dat is geen weeffout, maar een ideologisch gemotiveerde beslissing. Kritische stemmen – vooral van migranten, moslims en activisten – worden hier doelbewust in diskrediet gebracht, en lopen het risico te worden gecriminaliseerd. De war on terror wordt gebruikt als een dekmantel voor repressie.
Daarmee vormt dit wetsvoorstel een directe aanval op de vrijheid van meningsuiting en op de kern van een open democratische rechtsstaat. Wat verkocht wordt als bescherming van die rechtsstaat, is in feite een poging haar te ondermijnen.
Dit voorstel verdient geen aanpassing, maar volledige intrekking.